weêr veel gedoe met de boekjes-verzendingen... boekjes die terugkeren omdat, vermoedelyk, de brievenbusnummer niet klopt. dirk dupon die in brugge, per ongeluk, "ysberen" heeft aangekregen, in plaats van "live on stage"... twee boekjes voor nederland - maar: in huis geen postzegels meer voor internationale transacties... zo ben je dan drie kwartiers druk bezig - zonder iéts te bereiken. maar: je blyft gelukkig, het gaat om iets essentieels, iets dat toffer is dan werken voor een baas...
het typen vergaat my momenteel moeilyk, doordat ik ril als een haring; daarstraks ben ik aan het joggen geweest, luv heeft vanmiddag immers een tweede-handse, maar ultra-degelyke loopband in huis gehaald - een meubel dat nu de werkkamer ontsiert.
maar ooit, in het jaar 2007, jogde ik iedere dag, zodat ik toen, op sommige dagen althans, letterlyk zes uurs aan één stuk door kon joggen. dat is iets dat alle joggers kennen: je kan soms in een volstrekte roes geraken, zodat je letterlyk niet meer kàn stoppen, eender of het regent, eender wààr je intussen rent, met welke eventuele overschot van kleêren nog aan. vandaag is myn conditie gezakt tot voorby het allerdiepste dieptepunt ooit van myn leven. ik ben nu zelfs te lam om in een park te komen - maar: op die loopband vanmiddag, haalden-ik toch exact twaalf minuten lang een tempo van zeven kilometers per uur.
in de namiddag een rendez-vous met prinses riki. "de muze" op zyn best, koel duister binnen, zonovergoten buiten. de barkeeper was minder bly: een tafel nederlanders was plotseling weggerend, na voor 120 euro geconsumeerd te hebben.
gebabbeld over riki haar dochter, die wiskunde doet, en die volgende maand by haar vriend in frankryk gaat wonen. over barend, die wel geen loopband heeft, maar wel een automatische roei-machine - die nu echter in de kelder staat te verkommeren. over diane broeckhoven, die brutaalweg, binnenkort, haar geniale huis uit moet?? over dat ik naar linda van de mekanik zou moeten bellen, die op myn antwoordapparaat staat, maar over hoe ik daar alsmaar niet toe in staat schyn te geraken (later, rond acht uur savonds, toch wél die telephoon vermogen op te brengen...)
mac donalds gegeten - maar niet echt, de leverancier was immers één portie vergeten, en de kinderen krygen dan voorrang.
tot later. het is nu elf uur savonds en ik hoop nog iéts aan het poe-boekje te kunnen doen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu