uit het schriftje

boekbesprekingen zyn, meteen van zodra ze zelfs maar een béétje fatsoenlyk zyn geschreven, àltyd tof om te lezen. maar de besprekingen van exposities zyn àltyd misdadig vervelend, zélfs indien geschreven door de allerbeste.

de wisselwerking tussen "lezen in een boek" en "surfen op het net" zyn niet persé water en vuur. het internet kan ook worden gezien als een "verdieping" in je lectuur. je leest iets in een leesboek, pakweg de naam "jorge semprum" - en in plaats van voort te lezen in je boek, ga je in je telephoon naar die byzondere naam op zoek; het is een beetje zoals, vanaf een duikplank, met je armen eerst, de zee in springen. jawel: aldoor terwyl je surft, ben je niét meer in je boek aan het lezen - en meestal wordt je inderdaad helemaal afgeleid, naar volstrekt andere oorden. maar: op den duur kruip je toch weêr aan wal - en dàt is dan ook steeds zeer fyn.