behalve zeer boeiend is die documentaire "get back", betreffende de beatles, ook flink deprimerend; en het ergst zyn, vind ik, de beelden van die kleine dochter van paul mccartney in de muziekstudio. zelf heb ik myn kleuters nooit meêgenomen naar repetities of naar backstages, niemand heeft daar iéts aan, hou dat gescheiden.
dat iedereen nu zo kwaad is op elkaâr; burgers kwaad op politici en politici kwaad op elkaâr; dat heeft allemaal geen zin. als er nu, op de wereld, één land zou zyn geweest waarin het wél allemaal in optimale banen zou zyn geleid, dàn zou je kunnen zeggen: kyk eens hoe erg, daarby vergeleken, wyzelf aan het knoeien zyn gebleven! maar neen dus; het is overal even erg... het kàn niet anders dan per "trial-en-error". en dat aanhoudende geruzie en geëmmer maakt het alleen maar nog veel erger. braaf zyn en gehoorzaam zyn en met een sportieve luim proberen een beetje een voorbeeld te zyn.
the shirelles (zie: photo onder...) die hadden eigenlyk helemaal niet zo'n overdreven goeie stem, niet zoals little eva of eydie gormé of peggy march... maar die hun composities zyn wel prachtig, en die instrumentatie. vooral "baby it's you"...
het waren goeie tyden toen liedjes heel erg kort duurden - maar toch, net zo lief, een integraal verhaal vertelden. elvis presley, "latest flame": 2 minuten en 7 seconden. the beatles, "i want to hold your hand": 2 minuten en 24 seconden. roy orbison, "in dreams" (waar érg veel in gebeurt): 2 minuten en 48 seconden. buddy holly, "everyday": 2 minuten en 9 seconden.
nooit heeft iemand ooit gezegd: "hey!! dat liedje duurt veel te kort!"
Gek, die verschuiving van inhoud naar lengte. Die korte liedjes waren inderdaad "gevulder". Typisch is toch ook dat ze vaak niet "af" waren, in die zin dat ze met een fade out eindigden.
BeantwoordenVerwijderenMja, maar als er toen technologie was om songs die meer dan 3 minuten duurden toch nog met voldoende broadcast kwaliteit op een single te persen, denk ik dat die artiesten graag hun nummers wat langer lieten duren.
BeantwoordenVerwijderenDe limieten én mogelijkheden van de technologie beïnvloeden altijd de creativiteit. Dat is zo voor elke kunstvorm.
Neemt niet weg dat het van de artiesten altijd weer knap blijft dat ze altijd binnen de beperkingen van de technologie het maximale eruit kunnen halen.
Maar geef die sixties knappers meer mogelijkheden, vb de mogelijkheid om langere singels te persen, en ze zouden langere songs geschreven hebben.