uit het schriftje

het woord "edelfigurant", en de potsierlykheid daarvan. als een stoel die, voor iemands verjaardag, werd opgeleukt - maar desondanks maar een stoel is gebleven.

    toch zou dit een mooi beroep zyn, indien mogelyk.

    "beroep?"

    "edelfigurant."

    éigenlyk is dat veel mooier dan "acteur".

ik ben geen enkel boek aan het schryven. merk ik. dat bulderdrang-boek moet veel langer in de frigobox dan ik dacht. dit voelt nu zeer raar, als zwemmen door het luchtledige.

er zyn verschillende romans met als titel "de figurant", maar er is nog geen enkel boek ooit verschenen met de titel "de edelfigurant".
    dat is een verrassende zaak, want de titel "de edelfigurant" schept veel meer spanning, feitelyk te vergelyken met "great expactations".

    "de figurant" suggereert een russische verhaalsoort, aanstootgevend in zyn als té vanzelfsprekend naar voren gebrachte absurdisme ("de neus", gogol); "de edelfigurant" daarentegen suggereert een west-europese verhaalsoort, naturalistisch, inherent tragisch, bildungsroman-achtig.

mogen wy auto's die voor onze garage-poort staan geparkeerd, laten weggesleept worden, zélfs als in onze garage niet geparkeerd kan worden, doordat die als een opslagruimte voor meubels wordt gebruikt? we ontdekten zonet van wel. de wet bepaalt dat het de poort zelf is die het verbod triggert, en dat het totààl geen rol speelt wat er zich àchter die poort bevindt.