GAST-AUTEUR

 

DE TRAP

door gastauteur Robertus Baeken, vanuit de timmer-kamer...

13.
Er was iets mis met mij, dat besefte ik wel. Na wat gebeurd was, voelde ik me als een dief die zijn buit moet verstoppen. Dit moest wel, want niemand zou mij begrijpen zoals ik mezelf begreep. Natuurlijk kon ik een compromis sluiten. Elk huwelijk is een compromis; daar dient immers het huwelijk voor: om het compromis wettelijk te bekrachtigen. Maar daarvoor had ik een te verheven voorstelling van wat echte lief­de tussen man en vrouw zou kunnen zijn.

   Na alle opwinding was de sfeer in huis zo kalm dat ik me er onbehaaglijk bij voelde. Ik vroeg me af waarom mijn omgang met Elly niet even opwindend was. Het moest mijn eigen schuld zijn; ik was vast niet ­kinder­lijk genoeg om meer in haar te zien dan een vrouw met wie ik dezelfde belan­gen deelde.

   Ik herinner me nog hoe ik haar die avond met dat vrese­lijke geheim in mijn hart heb gezoend, en hoe zij onder mijn tedere aanra­kin­gen opleefde. ­Even stond ik op het punt haar alles op te biechten; maar haar lijf lag zo kwetsbaar frêle in mijn handen dat één verkeerd woord haar zou worgen. Met al mijn goede bedoelingen han­teerde ik toen de leu­gen. Weer klemde ik die onbe­kende vrouw in mijn armen. En beter dan enkele uren tevoren, voerde zij me naar een nieuw hoogte­punt.

(WORDT VERVOLGD...)