inderdaad ben ik zéér vatbaar voor consumentisme. dwz; ik kan er zeer gemakkelyk toe worden overgehaald, geld te versmossen aan dingen die ik helemaal niet nodig heb, byvoorbeeld gewoon maar doordat ze, desnoods zelfs maar oppervlakkig, aantrekkelyk zyn verpakt. my daarvoor schamen, doe ik ook maar nauwelijks; ik maak dan toch alleszins een verkoper bly, en zwengel meê aan de vooruitgang van onze nationale economie. maar onderweg naar oudenaarde zonet, passeerden-ik een "dierenhotel" - en inderdaad: gedurende één fractie van een nanno-seconde, voordàt ik de betekenis hiervan tot my had kunnen laten doorvonken, dacht een deel van myn hersenen al automatisch: "hmm, misschien wel leuk, hoeveel zou dat kosten." en toén pas begreep ik dus: neen, een dierenhôtel, laat maar.
maar onder die naam, "dierenhôtel", stond op een toffe manier een kat of een hond getekend, vandaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu