uit het schriftje

over hypnose

volgens johan braeckman bestaat er geen wérkelyke hypnose, maar omdat dit nu zuiver een kwestie is van definitie, zet ik daar geen punt achter maar een komma.

    hoe komt het dat mensen in een hypnose-show op commando een kip nadoen? het is min of meer johan zyn opvatting dat dit zuiver en alleen zou komen doordat de "gehypnotiseerde" persoon zich in die omstandigheden volstrekt genoodzaakt ziet om te gehoorzamen. "dit wordt nu eenmaal van my verwacht nu."

    in wezen wringt dit niet té erg met myn eigen ideeën over hypnose, al zyn die ideeën ook eigenlyk nog helemaal niet uitgekristalliseerd (een mooie manier om te zeggen: "ik snap er niks van..."

    als jouw beleving van sociale druk zo erg drastisch is, dat je er ongegêneerd een kip voor loopt na te doen; dan heeft die beleving toch, afhankelyk van je definitie, een hypnotische vorm.

    je kan zo erg doen alsof je lacht, byvoorbeeld uit beleefdheid, dat je op een moment zelf niet meer weet of je écht lacht of niet. "ben ik nu onder een soort van hypnose of doe ik dit nu alleen maar uit theatrale goodwill?" die vraag doet niet terzake, het komt op hetzelfde neêr.

    "stop ik met myn cigarettenverslaving omdat ik gehypnotiseerd ben, of omdat ik dénk dat ik gehypnotiseerd ben?" - fuck die vraag; alleszins ben je van je verslaving vanaf.

    om iets uit te leggen, deed johan, by wyze van demonstratie, alsof hy my hypnotiseerde; maar het vreemde was, dat ik wérkelyk ervoer dat hy me hypnotiseerde...

    als je naar een spannende film kykt, en je schrikt op een ogenblik zeer erg - dan was je, door die film, in een soort hypnose; je verloor een zekere mate van objectieve afstand. dus zoiets alledaags is het.

    ik liet my in de loop van juni twee keer, en begin juli nog eens één keer, worden gehypnotiseerd, door rob de groof van de hypnose-centrum; en ik moet zeggen dat dit in myn bestaan een fenomenale consequentie heeft getriggerd...

    ik kan daar echter niet te veel concreets over noteren voorlopig; want dan ga ik het jinxen, vrees ik...