langer geslapen dan ik dacht, wegens pas nadién te hebben vernomen van de invoeging van het winteruur. anders dan de vorige dagen, vandaag metéén aan de slag kunnen gaan voor de script voor "het geels volkstoneel". ik heb iédere zin van dat originele script binnenstebuiten gedraaid, zonder echt iets aan de inhoud te veranderen, en nu ben ik bezig, die herwerking ook weêr helemaal op te poetsen. het is iets vreselyks; een deurencomedie maar dan zelfs zonder deuren...
inmiddels veel herrie in huis, van die vriendjes van rocco james conan; doch absoluut zyn het schitterende jongetjes, helemaal zoals die beroemde eerste scène uit e.t. - - er zyn nog zekerheden; dat dié specifieke manier van jongetjes-zyn toch nog helemaal en integraal blyft voortbestaan, hoe goéd!...
in de latere namiddag nog eens werkelyk "gerepeteerd" in de machine-kamer, byzonderlyk op een monologue van twintig minuten, met name het verhaal dat ik in 2004 vertelde, zy-aan-zy met jowan petit: "de zwarte kat", zeer vry naar edgar allan poe.
al dat aloude materiaal ligt daar allemaal zomaar...
een lollig gegeven, echt helemaal niet slecht...
alles by mekaâr deed deze dag zich als een soort van vacuüm voor, zoals ik dit in vele weken niet meer heb meêgemaakt... nergens naartoe te hoeven, maar ook niet dat vooruitzicht op een té vroege ochtend de volgende dag...
zou ik maar weêr stoppen met lesgeven?
het danaïdische is dit volgende - eender hoeveel ik verdien, heel veel of anders heel weinig, het maakt niet uit: op het einde van de maand is toch altyd alles helemaal op. er is altyd maar "net genoeg". maar als dat een onveranderlyk gegeven is, waarom dan nog werkelyk "gaan werken"? waar zit nu dan eigenlyk nog dat verschil?
op de dinsdag club altyd deze zelfde uitdaging: altyd het inzicht dat ik per ongeluk, telkens weêr, veel te véél heb geprogrammeerd. hoe ga ik die allemaal in het spotlicht kunnen zetten, op zo'n korte tyd? doch tot dusver is dat toch altyd wel gelukt... ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu