gabriella kuipers
woensdag 30 november 2022
onderschat / overschat
onderschat: de grafische mogelykheiden van de letter M.
overschat: de noodzaak om het erg te vinden als je soms flirt met je eigen dood.
naar waarde geschat: de moeilyk te grypen open ruimte tussen twee gedachtes in.
alternatieve feiten
1. als je geboren wordt in een gekkenhuis en nooit daarbuiten komt, begryp je niet eens wat er misschien mankeert. dàt lykt my ongeveer de menselyke conditie.
2. tydens WOII verzonnen een stel italiaanse artsen het "syndroom k", dat zogezegd erg besmettelyk zou zyn; verscheidene joden werden zogezegd vanwege dit syndroom gehôspitaliseerd, om als zodanig voor de nazi's, die dus bang waren voor besmetting, buiten schot te blyven.
3. dale schroeder uit iowa werkte 70 jaar als timmerman, had geen vrouw en kinderen en totaal geen bezit behalve twee jeansbroeken en één hemd, één jas en één paar schoenen. àl zyn inkomsten gaf hy aan studenten, opdat die naar school zouden kunnen. 33 jongeren zyn op die manier dankzy hem aan een diploma geraakt.
4. in 1975 ging in ysland plotsklaps exact 90 procent van àlle werkende vrouwen in staking voor gelyke werkrechten (zie: photo). het land beleefde een infarct, en binnen het jaar werden al hun eisen ingewilligd. in 1980 kreeg ysland haar eerste vrouwelyke president.
het verhaal van de laptop 1/12
16:50u. gedaan met lesgeven. van school met de auto rechtstreeks naar de dinsdagclub. goldface en lennert zetten daar reeds de stoelen, prinses riki installeert de bar, vanbever installeert het mengpaneel, etc etc.
stilstaande files van centrum schoten tot centrum antwerpen, uiteraard. myn laptop er eens bypakken, kyken of de tracks voor lilith klaar staan.
wtf - myn laptop zit niet in myn tas??
het verhaal van de laptop 2/12
in de lange nieuwstraat kan ik parkeren. computer ook niet onder myn autostoel of ergens in het koffer.
naar luv bellen. ligt myn laptop in de machine-kamer? om inbrekers by per ongeluk openstaande voordeur te slim af te zyn, pleeg ik myn laptop daarbeneden te verstoppen. dus: luv zoekt zich te pletter, alle boekenkasten, onder de zetel, etc. niks te vinden.
het verhaal van de laptop 3/12
in de dinsdagclub is iedereen druk bezig. ik moet echter overhuis, luv daarginder kent niet àl myn verstopplekjes. ik kan mini-goldorak zyn fiets lenen.
maar: fuck die fiets. want wat als die laptop niét thuisligt? dan moet ik naar schoten terug. àls ik daar nog binnen kan. bellen naar anja van het secretariaat. "ik ben in de ardennen. maar misschién is het school nog open, misschién is het daar vandaag avondschool."
zes telephoons. niémand weet zeker of het avondschool is. googlen helpt ook niet.
ik ben intussen terug op weg naar myn auto. daar staat een taxi. die rydt sneller dan myn auto want die mag in de drukke stad desnoods over de tramsporen ryden.
het verhaal van de laptop 4/12
de pakistaanse taxichauffeur rydt me naar huis. omwegen wegens wegenwerken, stilstaande files. naar ernst bellen. "als ik in de dinsdagclub te laat ben, bedankt dat jy dan de presentatie van my wil overnemen."
thuis. overal zoeken. geen laptop in huis. zéker niet, want ook nergens de lader. dus inderdaad: ik moet die laptop en die lader daarby tezamen naar school hebben meêgenomen. inderdaad, ik moet daar om halfdrie in de studiezaal myn laptop domweg zyn vergeten.
de pakistaanse taxichauffeur rydt my naar schoten.
het verhaal van de laptop 5/12
de taxichauffeur doorgrondt myn situatie en trakteert my op een blikje redbull (er is niks anders). hy zegt: "inshallah". dwz alles komt goed.
het is ondertussen halfzeven. in de school zyn alle lichten uit.
toch wél staat de voorpoort daar open! toch wél is er een avondles (een stel vrouwen met soepketels lopen in en uit.)
ik ren naar die studiezaal. please god please maak dat myn laptop daar nog ligt.
het verhaal van de laptop 6/12
als die laptop daar niét ligt, zit ik serieus in de problemen.
àl myn teksten; integrale romans, integrale theaterstukken zonder backup. jarenlange, afgryselyk intense schryfarbeid - naar de naam.
àl myn boekhoudkundige stukken, al die ingewikkelde facturen en bestelbonnen.
àl myn tienduizenden photo's en affiche-beelden - okay, het zy zo.
maar - al die adressen van al die kostbare mensen die myn boekjes verzamelen!!!...
en - al myn passwords en inlogcodes!
de programmaties van het wintercircus, die 82 reeds geprogrammeerde acts, wie wat waar wanneer??
myn ingang tot smartschool - morgen al, moeten de rapporten worden ingevuld!...
myn powerpoints, voor al myn vele lezingen!!!
en de fysiciteit - moeten werken met myn oude laptop, die haperende toetsen, die gehandicapte cursor, die oneindige pop-ups...
het verhaal van de laptop 7/12
het ergste scenario: een leerling heeft die laptop daar gevonden en meê naar huis genomen; en mogelyk was ik niet uitgelogd - zodat die vanzelf in al myn bestanden kan. integraal myn privéleven voor de jonge leeuwen!!
het verhaal van de laptop 8/12
het uur der waarheid. de spookachtigheid van een schoollokaal by nachtlicht. eindresultaat: hy ligt er niet.
ook niet in die vier andere lokalen waar ik vandaag ben geweest.
terug naar de pakistaanse taxichauffeur.
hy zegt werkelyk: "wil jy Nog een blikje redbull?"
het verhaal van de laptop 9/12
rechtstreeks naar de wolstraat. intussen bellen naar diverse artiesten. "kan je die mp3 die jy subiet nodig hebt, nog eens opnieuw naar my mailen?"
(daarstraks thuis was ik toch clever genoeg, myn oude laptop meê te grabbelen, voor dit worst case scenario.)
het verhaal van de laptop 10/12
aankomst in de wolstraat.
een van de schaarse voordelen van deze nachtmerrie: dat ik dit nu zélf eens kan ervaren. het is 19:10u. het is een dinsdag. een dinsdag. je gaat die trappen af, je wandelt binnen - warm licht en geluid, dansende mensen, axl peleman live, de tuesday twins in hun pruiken, de bar overbevolkt, iedereen is op en neêr aan het springen. hoe kan dit, wat IS dit?
axl noteerde vandaag dit volgende, dwz woensdag. hy is geen "buddie" van me met wie ik ooit in de klas heb gezeten, feitelyk is die werkelyk objectief:
Het klinkt allemaal best rete-pretentieus (en dat is het waarschijnlijk ook), maar net als je denkt dat je in je leven alles hebt gezien en gedaan, ben je op de eerste rij getuige van iets dat je letterlijk van je sokken blaast. De Dinsdag Club van Don Vitalski is één van de puurste, meest hilarische, van de potgerukte, en geniaalste avonden die ik in lange tijd heb mogen meemaken. IK BEN iNSTANT MEGA-FAN!!! Elke dinsdag in de kelder van de Groene Waterman in ‘t Stad. Nu al legendarisch!! Wat een avond!!
het verhaal van de laptop 11/12
tydens de gig vergeet ik de kwestie.
pas onderweg terug naar huis: opnieuw de great suck.
het verhaal van de laptop, 12/12
geen antwoord, het is dan ook nog vroeg (tussen dinsdag en woensdag slaap ik steeds maar drie uurs.)
even langs in het secretariaat. 08:30u. "neen, wy hebben niks gezien."
toch maar eventjes langs in de studiezaal. maar ja, ik ben daar gisteren al wezen kyken. ik wéét dat myn laptop daar niet ligt.
er tekenen drie leerlingen en één opzichter present. aan die leerlingen heb ik vorig jaar nog les gegeven.
in het midden van het lokaal, de draad netjes ingeplugd: zie ik myn laptop daar liggen.
GAST-AUTEUR
robertus baeken, die de vader is van don vitalski, schreef het boek "leonard en ik", over zyn nonkel leonard, de fameuze beeldhouwer. over 82 afleveringen verspreid, worden die mémoires hier integraal gepubliceerd.
prent: kop van Bacchus, arduin.
LEONARD EN IK
door Robertus Baeken
74
DE POORTEN VAN DE HEMEL
Nu alles voorgoed voorbij is, vraag ik me wel eens af wat de diepere oorzaak was van de totale ommekeer in Leonards leven. Dat, zoals hij zei, de betekenis van een mensenleven afhankelijk is van zijn inhoud, staat buiten kijf. Maar dat het leven van een gewone burger daarom inhoudelijk minder zou voorstellen dan dat van een kunstenaar, waarbij hij Vincent Van Gogh als voorbeeld nam, lijkt me minder evident. Toen hij tegen mij de motieven van zijn ontslag uit de doeken deed, waren die duidelijk strijdig met zijn vorige beweringen. Nu geloof ik dat de waarheid er wat tussenin ligt en dat hij wilde uitleggen dat de inhoud van het menselijk bestaan louter een kwestie is van gevoel en gevoeligheid, meer dan van kunst. Hoewel hij het beeldhouwen beslist serieus nam, vertrouwde hij me eens toe dat zijn oeuvre hem na zijn dood kon gestolen worden. ‘Voor mijn part mogen ze het hele boeltje in zee kieperen!’ Als hij meende wat hij zei, - en dat het zo is, daar ben ik heilig van overtuigd - welke waarde en betekenis heeft kunst dan nog, buiten het levendige gevoel van de kunstenaar op het moment van de creatie? Leonard noemde zijn eigen scheppingen nooit ‘kunst’. Hij bleef ze altijd zien in functie van de vraag waarvoor ze werden gemaakt. Vandaar heette hij ze weleens ‘een fraai salonstukje’, of ‘mooi voor in de tuin’.
In elk geval was Leonard zowel geestelijk als lichamelijk dringend aan verandering toe. Kort na zijn verhuizing naar de Apostoliekenstraat stortte hij in, vermoedelijke ten gevolge van een hartaanval. Uitzinnig van pijn, doordat zijn borst in tweeën leek te worden gereten, rolde hij languit over de vloer van zijn atelier. Niemand wist hiervan. Leonard was bij geen enkele ziekteverzekering aangesloten. Vandaar had hij geen doktershulp ingeroepen. Wel was deze verwittiging genoeg voor hem om nooit meer één druppel alcohol te gebruiken. Ook deed hij door uithongering een vermageringskuur waarbij hij in enkele weken dertig kilo afviel.
(WORDT VERVOLGD...)
dinsdag 29 november 2022
maandag 28 november 2022
onderschat / overschat
onderschat: de terreur van myn dochter, door dewelke ik simpelweg nooit met luv mag babbelen.
overschat: de gnoe, dwz de diersoort.
naar waarde geschat: "de kunst van het verdwijnen", de podcast van bart van nuffelen.
alternatieve feiten
1. de diameter van australië is groter dan de diameter van de maan.
2. the spice girls heette oorspronkelyk "touch".
3. onze tanden zyn ons enige lichaamsdeel dat niet uit zichzelf kan herstellen.
5. by de oorspronkelyke oud-griekse olympische spelen was er ook een afdeling "om ter mooist schilderen".
6. de meest contrastryke overgang die ik als leraar in de klas beleefde van stilte naar lawaai, was toen ik een muisstille klas, die bezig was een toets in te vullen, ineens de vraag voor legde: "is dit nu gekomen omdat marokko een heel goéde ploeg is, of alleen maar omdat belgië een heel sléchte ploeg is?"
reklaâm
20 euro inclusief verzending en handtekening vitalski & bent van looy
mail vitalski3@gmail.com
iedere dag een sonnet
EELT
je zintuigen zyn aan het verslyten.
dat is niet eens een probleem.
al zou je vel in tweeën splyten,
je voelde toch steeds het eczeem.
jouw eelt valt iets meer te verwyten.
dat té sterke afweêrsysteem.
dat altyd van zich af willen byten,
dat zich verliezen in een poëem.
het is pas goed
als iedere waarneming,
in voor- en tegenspoed,
ons nooit als een herneming,
steeds maagdelyk begroet.
als alles ons aldoor pyn doet.
je zintuigen zyn aan het verslyten.
dat is niet eens een probleem.
al zou je vel in tweeën splyten,
je voelde toch steeds het eczeem.
jouw eelt valt iets meer te verwyten.
dat té sterke afweêrsysteem.
dat altyd van zich af willen byten,
dat zich verliezen in een poëem.
het is pas goed
als iedere waarneming,
in voor- en tegenspoed,
ons nooit als een herneming,
steeds maagdelyk begroet.
als alles ons aldoor pyn doet.
GAST-AUTEUR
prent: geknield in witte steen, hoogte circa 75cm.
LEONARD EN IK
door Robertus Baeken
73.
Ook ik gaf Leonard gelijk. Want vrijheid boven alles. In mijn dagboek schreef ik de volgende randbemerking: ‘Zoals Krishnamurti zegt: vrijheid ligt in het zien van wat is. Dus zou het dwaas zijn als ik, vader van een gezin met vijf kinderen, ter wille van mijn schrijven hetzelfde zou doen.’ En ik noteerde verder: ‘Het is de angst die aantoont in hoeverre je verslagen bent. De angst voor morgen, de angst voor zogenaamde superieuren, de angst voor alles. Ik fiets dagelijks naar mijn werk, - maar niet als het knechtje van de baas, niet als een pluimstrijker, niet als een tweedehandse man. Leonard heeft gelijk: het ware leven heeft niets met middelmatigheid. En vrijheid is een absolute voorwaarde. Maar vrijheid zit vanbinnen. Het is het geloof in jezelf en in je eigen krachten. Het leven van de gewone man, zoals het mijne er vandaag inderdaad uitziet, hoeft om geen enkele reden te verworden tot middelmatigheid of sleur. Dit is mijn lot. Ik kan en wil dit niet ontlopen. Het is waar: in vergelijking bij een voltijdse schrijver duurt het wat langer eer ik met een boek klaar ben. Daaraan had ik kunnen denken vóór ik een gezin stichtte. Maar ik heb nergens spijt van!’
Ik vertelde het nieuws aan Simone. Zij vond Leonards beslissing getuigen van grote moed. ‘Want,’ voegde zij eraan toe, ‘niets zo makkelijk als in het gareel lopen.’ Wij waren er beiden van overtuigd dat het Leonards werk ten goede zou komen. Ik had altijd in hem geloofd; zelfs toen ik een tijdje de indruk had dat hij wat stagneerde. Nu won dat geloof weer aan kracht.
Na van alle kanten vernomen te hebben dat Leonard ‘stapelzot’ geworden was, vertelde ik het nieuws aan mijn moeder. Zij vond er een aanleiding in om over vroeger te praten, iets wat ze zelden deed, bang als ze was oude wonden open te rijten. Dacht zij aan haar overleden zoontje? Er welden tranen op in haar ogen.
Voor één keer had zij het over de vroegtijdige dood van haar man, mijn vader, de broer van wie Leonard naar eigen zeggen het meest heeft gehouden. Het drama heeft zich voltrokken toen ik nog een kleuter was en geen besef had van de draagwijdte. Mijn moeder huilde om hem en om zichzelf, omdat het lot zo hard geweest was haar man na een kort, armoedig bestaan van haar af te nemen.
Het begrijpen van haar gevoeligheid overtuigde me ervan te blijven geloven in mijn roeping tot de literatuur. In mijn boeken zou ik tegemoetkomen aan een niet-confessionele, troost biedende reflectie en tegelijk daarmee getuigenis afleggen van het raadselachtige, menselijke bestaan en zijn talloze facetten.
(WORDT VERVOLGD...)
zondag 27 november 2022
agenda dees week
29 nov: "de dinsdagclub", met oa axl peleman
1 december: "gewoon blyven ademen", de jardin, vosselaar
2 december: "gewoon blyven ademen", de jardin, vosselaar (uitverkocht)
3 december: "gewoon blyven ademen", in hove (uitverkocht)
4 december: "gewoon blyven ademen"; theaterbatterij, gent
5 december: "gewoon blyven ademen", 't stamineeke, webbekom
6 dec - "de dinsdagclub", met oa stef kamil carlens
onderschat / overschat
onderschat: het gebruik van adjectieven van renier snieders.
overschat: marc van ranst anno november 2022.
naar waarde geschat: pitouche.
alternatieve feiten
1. het genoegen van "grootmoeders keuken" is geen fabeltje; in het sterrenrestaurant "enoteca maria" in staten island, new york, wordt de keuken bestierd door een gehele reeks amateuristisch kokende grootmoeders, verzameld door chef-kok joe caravella.
2. tydens woII dropten de geallieerden byna drie miljoen ton aan explosieven boven duitsland; 10 procent daarvan is tot op heden nog steeds niet ontploft; met als grappig gevolg dat er in duitsland nog steeds jaarlyks 2.000 ton aan explosieven door het leger onschadelyk wordt gemaakt.
3. haaien bestaan op aarde al langer dan bomen.
4. hoe moet je de familienaam uitspreken van de beroemde kinderboekenschryver theodor seuss? om het antwoord niet meteen te spoilen, vind je de oplossing pas by puntje nummer 7. dan kan je er eerst rustig zelf over nadenken.
5. ongeveer 99,75 procent van alle dieren ter wereld zyn reeds uitgestorven.
6. een gemiddelde gorilla kan een ton dragen, meer visueel gezien dus 1000 flessen water.
7. de naam "suess" moet zodanig worden uitgesproken, dat dit rymt op "voice". by nader inzien nogal wiedes, want hoe anders?
8. in 1958 heeft het americaanse leger wel eens per ongeluk een atoombom laten vallen, met name op south-carolina. die bom was heviger dan die op nagasaki. door een totaal stom toeval is die bom gelukkig niet afgegaan.
 |
| in de middelste wolk van deze mushroom kan je byna niet anders dan een lachend clownshoofd zien... |
leestekens
.jpg)
nu heb ik eindelyk die voorlaatste strofe voor mekaâr;
"wees zorgeloos
als vier vyf zes eskimo's,
in zeven of evenzovele zweefsalto's
altoos zy aan zy
met geisha's en gigolo's
in poncho's, in kinomo's
uit tokyo's meest tomeloos betoverde dromenvallei.
zie, zo zyn de zorgen der flamingo's,
al zuchten zy diep al zien zy roos,
wel toch weêr in een oogwenk voorby.
tussen "al zuchten zy diep" en "al zien zy roos" mag er zeker géén komma. omdat die frase "al zien zy roos" niét in oppositie staat met de hoofdzin (de zorgen die voorbygaan), maar wel met de byzin binnenin de hoofdzin (het diepe zuchten); dus: zy zuchten diep - al zien zyn roos; maar hun zorgen zyn voorby - al zuchten zy diep.
of, opnieuw aangeduid: al zien zy roos, zy zuchten diep; al zuchten zy diep, hun zorgen zyn voorby.
dus vandaar:
zie, zo zyn de zorgen der flamingo's,
al zuchten zy diep al zien zy roos,
wel toch weêr in een oogwenk voorby.
al zuchten zy diep al zien zy roos,
wel toch weêr in een oogwenk voorby.
(onverwacht, pas door dat beeld van die flamingo's, blykt nu pas, nu het klaar is, dat dit gedicht behoort tot myn categorie "circusgedichten" - wat zeer goed nieuws is, want na al die dertig jaren is die categorie nog steeds zeer schaars, hooguit 20 gedichten of zo.)
