wakker geworden om negen uur smorgens, zeer vroeg navenant het late uur gisteren snachts (rond een uur of vier 's nachts onder de wol gekropen, met myn haar nog groen en rood.) toch meteen op de been gekomen - in bed blyven wakker liggen, druist nu eenmaal in tegen de wil van jahwe.
een bepaald huiswerkje dat my voor de boeg stond, heb ik meteen vanaf smorgens lopen uitstellen, en wel tot nu helemaal toe - dwz tot negen uur savonds, aldus. met name zou ik nu echt héél dringend aan de voorbereidingen moeten beginnen voor de audio-opnames, die hier morgen ingeblikt gaan worden door tim clement, die daar speciaal voor gaat langskomen, met als einbdoel voor ogen myn presentatie van, eind deze maand, de erfgoed-pryzen-uitreikingen, onder auspiciën van districts-afgevaardige luc lemmens.
nu echt ben ik als een scholier die geweest alsmaar niet, met de examens pourtant in het vooruitzicht, tot aan zyn boekentas is geraakt...
het weêr blyft zacht, ongemeen voor deze tyd van het jaar...
de kinderen zyn aldoor de deur uit - myn leven uit, ja zelfs. luv was er vanmorgen wél - maar is verderop eveneens myn leven uit verdwenen. ik leef solitair, eigenlyk. eens temeer na, telkens weêr al, die vele, frequente mensenbaden, al die honderden gezichten die ik, als nachtburgemeester in harnas, aldoor tegenkom en feliciteer; al die oneindige flarden van onderhuids hoogst emotionele pogingen tot conversatie, met dichters en met muzikanten, met leerkrachten, met danseressen en zelfs met sommige dieren... met philip goldface, met diane broeckhoven...
een waterval van communicatie...
dit alles hier neêrschryvende merk ik, dat het tyd is geworden voor nog eens een gebed tot aan de aloude nestor.
hoewel dit gebed, "ad nestor", pas nà deze state-of-being genoteerd zal worden, zal dit toch hierboven worden gepubliceerd in de plaats van hieronder...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu