de rit naar venlo is iets van niks, toch zeker iets van niks op een zondag. hoe speciaal daarby dan de gedachte, dat de gigantische stad düsseldorf meteen dààrachter ligt!....
in myn eigen oeuvre speelt "düsseldorf" een steeds weêrkerende rol, in myn conferences maar ook in het liedjes "pyromaan stannie". het idee is echter afgekeken van gerard reve, die in de roman "de vierde man" komt te stellen dat een vriendin van hem een minnaar heeft "in düsseldorf". ik las dat boek op myn 18e, dus al drieëndertig jaar lang zit ik met düsseldorf in myn hoofd.
friet kan lekker zyn TERWYL je ervan eet - maar dan nadien, NADAT je ervan gegeten hebt, toch een slecht gevoel achterlaten. hetzelfde heb je met sommige muziekliedjes. en, inderdaad: byzonderlyk flink wat muziekliedjes van prince hebben die eigenschap. byvoorbeeld de song "779311"; kan je niet afzetten zodra het speelt, maar nadien heb je er dan spyt van.
tegen de opsomming. àltyd voorkomen dat je die vele deelnemers in de dinsdagclub, zo verafkondigen in de vorm van een opsomming. zoals die suffe fêstivals met hun 10.000 namen.
vandaar dat enorme werk aan ieder affiche, met allemaal kleurtjes en cirkeltjes en pyltjes. iedere deelnemer is byzonder. en verdient een éigen, byzondere positie.
de opsomming is de hel.
ik heb ook een grondhekel aan gedichten die bestaan uit opsommingen. bvb andy fierens die een gehele opsomming geeft van synoniemen van de piemel. allen ginsberg die opsomt wat er allemaal misloopt in de wereld. alleen de opsommingen van boccaccio zyn goed.
vrienden, ik wens jullie een prettige maandag. een prettige week. geen week waarin "alles voor altyd veranderde", maar gewoon rustig en tof, eerlyk aangenaam en fyn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu