RUST ZACHT, JORIS
een van myn àllereerste optredens ooit was in studentencafé "De Plons", october 1992. de enige van myn professoren in het publiek aanwezig: Joris Duytschaever (Angelsaksische letterkunde). van toén tot helemaal vandaag, ben ik iéder jaar met een nieuwe voorstelling naar buiten gekomen. vraag: hoeveel van die meer dan dertig voorstellingen is Joris komen bijwonen?antwoord, klaar en helder: ALLEMAAL.
ALLEMAAL, ALLEMAAL. ALLEMAAL.
en zo was hij zeker niet alleen naar my toe, verre van. hy steunde iedereen die een beetje struggelde. hy ging door weêr en wind voor jonge talenten. hy stond voor alles open, hy maakte voor iedereen tyd. vooral voor de onmachtige.
hy associeerde zyn oneindige parate literaire kennis zo driftig en heftig, dat je hem meestal totaal niet kon volgen. de vakbondsleider van dié party had in 1935 van dié engelse baron dàtzelfde citaat over bernard shaw volgens dié pamflettist toch niét uitgesproken. hy wreef zich dan, zo pratende, driftig door zyn wat gezwollen mooie aangezicht, zyn bril afzettende, om god weet wat voor nog méér ongerymde droom intussen van zich af te weren...
bedankt voor alles, Joris. bedankt dat je ermeê kon lachen dat myn doctoraat na drie jaar bullshit totaal de mist in ging. bedankt voor jouw aandacht. bedankt dat ik onlangs nog zelfs in jouw woonkamer ben mogen komen optreden. bedankt voor jouw luide lach in de gangen van de academie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu