state of being, 22 januari 2023

de hele dag alleen thuis, luv met de kinderen de baan op zynde geweest voor audities en repetities in hoboken en knesselare - ik kan dat gewoon niet meer byhouden, wat onze kinderen allemaal ondernemen. zowel mollie als rocco james conan leiden nu reeds het leven van een druk bezet professioneel artiest, in musicals maar ook in filmstudio's om stemmen in te spreken etc.

    ik zweer jullie dat luv en kik de kinderen helemaal niet "pushen", ze willen dit zélf aldoor; ze zyn gepassioneerd door roem maar gelukkig ook door podiumkunsten en door muziek.

    

alleen thuis, aldus, aan het verkommeren geweest doordat de chauffage niet werkte. een sufheid in myn voorhoofd, ongeïnspireerde mails en messenger-berichten. wel, om elf uur in de voormiddag, de langspeelfilm genaamd "das boot" uitgekeken (het laatste halfuur.)

    naar een paar 1 euro-winkels op de turnhoutsebaan, voor gadgets voor de dinsdagclub. te voet - want, dat was je wel even vergeten: zowel myn fiets is kapot als die van luv.

    dat is de juiste aanduiding: het was vandaag een beetje "kapotte fietsen"-dag.

    extra jammer omdat ik éigenlyk juist had moeten genieten van de kalmte, de rust, de eenvoud tussendoor.

    je moét echter ook ruimte geven aan relatieve somberte, altyd maar "happy go lucky" is ook geen idee.

    een deugddoend bezoek aan myn pa en ma.

    savonds zeer diep geslapen van zes tot zeven, en dan mooi gaan optreden. eens daar, toch weêr die geweldige energie te pakken, met dank aan het erg enthousiaste publiek; een uitverkocht woonkameroptreden.

    ook morgen, edgar allan poe in de bib van peer, is volledig uitverkocht.

    nu is het elf uur savonds, ik eet spaghetti carbonara en dankzy luv haar kunsten is de chauffage nu toch wel weêr in werking.

    alles perfect in the end.