gast-auteur

69.

‘Ik heb inderdaad geen tijd!’ zei Joseph, gefrappeerd door dit buitengewone raakpunt met zijn visioen. Of had zijn verbeelding met hem een loopje genomen? In de trein naar het andere einde van de wereld had hij de Armeense aartsvader geen woord horen zeggen. Stel je voor, misschien was die man stom. Misschien had hij zelfs niet eens een dochter!

   ‘Mag ik nog eens de foto van het meisje zien?’ vroeg de Korporal. En nadat Jo­seph zijn verzoek had ingewilligd: ‘Justine heeft haar gebracht. Zij wacht hiernaast.’

   ‘Ha zo, dan neem ik alvast een kijkje.’

   ‘Herr de Lieukerke, wilt u niet het hele Armeense sprookje horen? Als wij genoeg tijd nemen, kunnen we elk woord tot op het bot uitspitten en misschien zo tot een verklaring komen. Weil alles Ordnung braucht!’

   ‘Probeert u dat vooral niet Korporal! Alstublieft, laat elk raadsel een raadsel blijven.’

   Terwijl Joseph zich langs de overloop spoedde, bleef hij zich in gedachten tot de Korporal richten: -‘Niets verklaren! Erkläre dir nichts!’ De zelfverzekerdheid waarmee hij deze stoute woorden uitte, viel evenwel niet te rijmen met zijn eigen grote haast. Hoewel hij onbedwingbare nieuwsgierigheid beoordeelde als een ernstige tekortkoming, opende hij, zelfs zonder aankloppen, de volgende deur. 

   Op de sofa lag een meisje, - eveneens met een boek in de hand. Zij droeg een blauwe pantalon met daarbovenop een wit truitje. Het kind keek verbaasd op. ‘Mijnheer Reinhout? Je bent een dag vroeger dan verwacht.’

   Droomde hij? Joseph legde zijn vinger op haar boek. ‘Armeense sprookjes?’

   Zij lachte. ‘Gewoon een série noire stationsromannetje. Oefen ik tegelijk mijn Frans!’

   ‘Zij is het! Het is Marijke!’ In gedach­ten sprong hij juichend op. Langs alle kanten beet hij van zich af. Zijn gebalde vuist sloeg op een enorm tafelblad. -‘Barones de Lieuker­ke: hier uw dochter in levenden lijve!’ -‘Gehoord Jesp? Mijn taak zit erop! Eindelijk!’

   Hij kon het meisje meteen naar huis brengen. Maar reeds terwijl hij zich omdraaide, hoorde hij een andere stem hem wegroepen. -‘Justine, ik kom. Ja, ik kom!’ En dan weer volledig in strijd hiermee: -‘Niet doen, Jos! Alsjeblief, vandaag geen zottigheden!’

(WORDT VERVOLGD...)