vyf mémoires aan de hand van kleuren

naar vlugge, oppervlakkige associatie, zoals het in my opkomt...

-blauw.

    op een dag, toen ik een puber was, droeg ik wel eens een keertje alleen maar blauwe kleêren. dit vond ik toen zelf zo byzonder, dat ik in myn dagboek maar één zin noteerde: "ik was vandaag helemaal in het blauw."

    zo'n echt hel-blauwe broek - dat ik zoiets hàd, is al byzonder... al eeuwenlang hebben myn kleêren totaal geen kleur meer, hoe erg...

-lage zoldering.

    dit is geen kleur, maar een associatie op wat voorafging; die mode, beste lezers, van toen ik een tiener was: om broeken te dragen met een zo laag mogelyke zoldering. ikzelf en meer nog myn broêr serge gingen daar zéér ver in, zo erg dat we overal werden aangestaard, byzonderlyk in die kleine discotheekjes-voor-jongeren in westende, waar iedereen kwam vragen "is dat een pyjama" enz. by serge hing die zoldering werkelyk op zyn enkels. de stoffen van zyn broeken waren in geel, met zwarte chinese tekens erop. myn moeder naaide die allemaal.

-geel.

    ik wil, deze dagen, meer vitamine c consumeren, dat is dé weg naar de totàle genezing. doch gisterennacht trof ik, in een geheel ledige koelkast, helemaal niets aan - behalve: één citroen. die heb ik dus gepeld, en simpelweg helemaal opgegeten. iaaawww iawwww... als je écht vitame c wil, dan is dit, inderdaad, thé real thing. je kan niet nog méér vitamine c aan het eten zyn dan door simpelweg een zuivere citroen naar binnen te byten. - de pitjes echter geen lachertje.

-rood.

    "le rouge et le noir". moest ik lezen toen ik germaanse deed. eerste kandidatuur, hoe heette die professor wereldlitteratuur alweêr? een goeie docent, maar een saaie naam, ik geloof dat die "geerts" heette, ja. op twéé dagen tyds heel dat boek uitgelezen. liggend in dat enkelbed in myn kamertje in de breidelstraat...

    nog steeds herinner ik my twee scènes uit dat boek: de hoofdrol, julien sorel, die zogezegd in een houtzagery werkt, maar die, in plaats van écht te werken daar, aldoor in boeken zit te lezen, eender hoeveel herrie de zaagmachines maken. en dan nog een andere scène, te futiel, laat zitten.

-wit.

    het genre pornofilm dat heet "cuckold marriage". de bruidegom die erop toe moet zien, hoe zelfs op de dag van zyn huwelyk, zyn echtgenote, vlak voor zyn neus dus, nog in haar trouwkleêren, vreemdgaat met een andere man, of vaker nog met twee mannen - of met drie, het hangt af van de bestelling. als genre zeer goed, ik begryp dit helemaal; maar jammer dat er dan meestal, als per definitie, van moet worden gemaakt dat die mannen zwarten zyn - dié phantasie kan ik dan weêr helemaal niét begrypen...