@the movies

the godfather III

waarom überhaupt die reeks nog eens bekeken hebben? antwoord: omdat ik het my niet kan permitteren om een film op te zetten waaromtrent je na een halfuur moet concluderen: "deze film is niet goed, ik moet hem weêr uitzetten." dat is een halfuur van je leven totaal naar de maan. en om langer dan, één keer om de drie dagen, één halfuur film te kyken, daarvoor heb ik de tyd niet; myn tyd is enorm kostbaar, iedere verspilde vyf minuten zyn een inferno.

    deel één van the godfather is nog altyd totaal genietbaar, àls je de openingsscène, die trouwscène, wel overslaat, wegens té dikwyls al gezien,- té!... deel twee is toch ook al echt fantastisch, dat contrast tussen "de oude, folkloristische tyd" (met de ontroerende eenvoud van het geweld van toen) versus de moderne, nog veel meer hondse tyd.

    deel drie is een suffe tegenvaller, zélfs als je je daar psychologisch op voorhand ook voor klaarmaakt. de dochter van coppola heeft wel een schitterende, vreemde, ogenschynlyk lichtjes verminkte rechterbovenlip, maar de interieurs zyn niet geloofwaardig en de massascènes léven niet echt.

    de laatste twintig minuten moet ik nog uitzien - maar nu merk ik, dat ik hem, met dàt doel voor ogen, gewoon niet meer opnieuw wil aanzetten.

    dat is het belangryke advies in deze recensie. je mag geen dingen doen, alleen maar om ze "voltooid" te hebben. iets "uitlezen", gewoon maar door de zwaartekracht van het vermoede einde.