el gaucho
manara's oeuvre is toch echt wel kolossaler dan je zou denken. in ieder geval: deze had ik eigenlyk nog nooit gelezen, en eigenlyk ook maar nauwelyks het bestaan ervan opgemerkt.
op het boekenmarktje van zuiderzinnen kwam ik hem tegen, vandaar nu dit hier, want is éigenlyk al 30 jaar oud...
na een paar miskleunen, ondermeer zyn pastisches op "gullivers reizen" en op "de odyssee", was myn interesse voor manara getaand, maar de cycli over de borgia's en over caravaggio hebben me weêr helemaal tot oer-fan gebombardeerd.
stom dat veel mensen niet verder kyken naar zyn erotische strips, want als je het natelt; dat zyn maar 9 albums, naast 27 àndere albums; dus letterlyk slechts één vierde. en in pagina's gerekend misschien één tiende.
de bekwame criticus tom ewing schreef ergens: "manara en pratt, dat zou een stevig resultaat moeten opleveren; de vaak wat holle inhoud van manara ingevuld met de literatuur van pratt, en de vaak wat een-dimensionale beelden van pratt meer diepte. maar," gaat ie voort, "in de praktyk werken ze mekaâr tégen; je ziet manara met zyn duimen staan draaien, terwyl pratt zyn personages historische dialogen laat voeren."
dat is mooi geschreven, dat "duimen draaien", maar voor my persoonlyk zit daar juist gein in. die pratende hoofden van pratt - maar manara die dan maar, quasi automatisch, op de achtergrond een vrouw tekent die bezig is zich om te kleden. ja, tof!...
niet manara's àllerbeste... maar toch heel tof... in min of meer deze zelfde setting is "indian summer" wel veel steviger...
baseline is dat zowel pratt als manara totààl geniaal zyn, no matter.
1 opmerking:
"eendiensionale beelden van Pratt"?? Kijk eens beter, tom Ewing!
Een reactie posten