dreamer

lezers die deze blog aandachtig opvolgen, weten het: als ik op het punt sta, een toneelstuk in mekaâr te steken, gryp ik meestal maandenlang in het duister - maar komt er op een ogenblik ineens een indringende droom tot my, die my dat toneelstuk eensklaps helemaal laat zién en beleven. dat klinkt kitscherig mystiek of zelfverheerlykend, maar het is echt zo. dat gebeurt àltyd - en toch altyd onverwacht.

    zo droomden-ik deze nacht ineens van myn aanstaande kindertoneel, "het geheim van stuivenberg". ja, de teksten heb ik in aûgustus al geschreven - maar met nul inspiratie, zuiver technisch; "nog 300 woorden... nog 200 woorden... nog 100 woorden..." maar nu zag ik het ineens voor my... er komt een weêrwolf in dit verhaal, en die was echt supergriezelig... bovendien zag ik al die acteurs bezig en dacht ik, ah zo, jaja... 5 acteurs... dat is eigenlyk circus bulderdrang...

    één van de acteurs kende zyn tekst alsmaar niet, maar om hem te sparen zei ik dan steeds: die scène doen we sowieso veel later pas...

    het goeie is dat ik nu ineens toch wel goésting heb ik dit stuk...