myn schedel ruist weêr, net als in de voorbye maand april en juni - dus: amper weêr in de tredmolen, sta ik ogenblikkelyk terug by af. dit zeg ik niet om te klagen, ik heb een rothekel aan mensen die doorzeuren over hun aandoeningen; maar in zo'n "state of being" kan ik er moeilyk omheen, ik probeer hier dag op dag myn zyns-toestand uiteen te zetten, en als je langs één oor niets meer hoort behalve één soort prehistorische basgalm (géén tinnitus!), dan kan je daar niet echt omheen.
doch niks aan te doen, alleen wel: meer slapen. dat is de opdracht. echter: vanmorgen zat er niks anders op dan rocco james conan toch wél in de prilste vroegte naar school te fietsen. die jongen is goddelyk en zelfs dat regenweêr was eigenlyk geweldig - maar: aan het slapen, dat ben je dan wel niét. dus zo ga ik er niet uitkomen.
voor de rest van de voorbye dag wel zoveel mogelyk in bed blyven liggen; niet in myn eigen kleine ziekenbed in de tochtige tussenkamer, maar in het nieuwe zachte dubbelbed in luv haar kamer (wy slapen nooit tezamen, luv en kik hebben elk een eigen slaapkamer.) liggende in een stapel kussens, voornamelyk bezig geweest met on-line promo voeren, met name voor de dinsdagclub special op 26 september. ook dat is "werken" - maar eigenlyk is dit toch de minst energie vergende soort van werken bedenkbaar; gewoon in lighouding adressen aanvinken. zonder een podcast op de achtergrond, zonder zelfs muziek op.
savonds naar vosselaar, regisseren; zie "afterlink". daar naartoe onderweg denk je: "ik laat myn kop zien, en zeg dat ik terug naar huis moet om daar plat op de grond te gaan liggen, zo rap mogelyk; maar zéér geleidelyk aan ga je dan toch aan de slag en vergeet je alles, en stoom je van goeie humor en energie...
en vannacht, als ik de kracht nog vind, schooltaken verbeteren, toch wel. ook dat.
alles gaat op rolletjes, myn fabriekje draait op volle toeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu