(geen tyd om te herlezen en te corrigeren; vol spelfouten dit.)
enorm mooie gig, de mooiste dinsdagclub-gig die we ooit hadden, mede natuurlyk vanwege de fenomenale publieksopkomst. de atmosfeer nog méér surrealistisch dan gewoonlyk... ook enorm veel enorm sexy mensen, gewoon niet te geloven dat dit daar allemaal byeenkwam...
de meet & greet met mick harvey ook ongewoon aangenaam. wat een enorm fyne kerel... jullie weten dat de vlieghaven van oslo één van zyn reiskoffers per ongeluk had achtergehouden? welnu: nog nét op tyd is die achternagestuurde reiskoffer in zyn hôtel in antwerpen aangekomen geraakt - oef!! (was het radisson hôtel. we hadden eerst een meer persoonlyk hôtel gebookt, op de meir, met een tuintje en alles; maar de gerant deed fenomenaal moeilyk over incheck-uren et cetera... fuck it!!...)
dus: beste gig ever - maar: wat je er dan wel moet bynemen, is de onoverzienbare fall-out van de dagen nadien... dus het publiek en de artiesten zelf grosso modo byzonder tevreden - maar de shizzle van de logistiek, de ruzies in of rond de backstage, de frustraties van sommige mensen, die er àl hun tyd en energie instaken maar die zich nu nadien, op een of andere wyze, niet gewaardeerd voelen... dat is een sneeuwval van intriges, zo gaat het nu al een jaar, maar vooral om en rond de grotere events piekt dat heel erg... vandaag was het ongeveer exact zo erg als direct na de bourla...
goed, ook dat is business...
soms moet je denken: "ik ben de ruimte, niét de passerende wolk binnenin die ruimte." of ook: "ik ben de container waarbinnen zich al die gedachten voordoen - maar ik ben niét een van die gedachten zelf."
je kàn het niet overleven als je er met je twéé voeten gaat in staan...
maar dit is dus totàle rock&roll. je kan mémoires lezen van vlaamse underground-artiesten die, ooit, byvoorbeeld in de jaren 80, feestjes hadden in "de cinderella" in antwerpen, of in de "club 14" in kuurne, of die de trein namen naar het seaside-fêstival - welnu: met de dinsdagclub is het precies zo'n dergelyke geschiedenis: maar dan VANDAAG. plus: vermoédelyk zyn die gigs die worden beschreven door de bassist van de brassers of door de drummer van nina hagen zelfs nog SAAI vergeleken by de dinsdagclub.
ik zie nu soms andere optredens en ik kan alleen nog denken: die zyn zo saai, wyzelf doen met de dinsdagclub op één avond precies hetzelfde - maar dan letterlyk maal 80. letterlyk dàt maar dan maal 80.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu