@the movies

"im westen nichts neues", de reboot

overladen met oscars. wat tegenwoordig al byna wil zéggen: de middenmoot.

    veel te weinig een auteursfilm...

    dwz mooie beelden, maar te weinig doordrongen van een individuele visie...

    dus tamelyk neutraal, niet voldoende persoonlyke zegging...

    soms byna saaie stukjes dialoog...

    critici die het wél zien zitten, noteren op rotten tomatoes (kyk maar na): "het lykt alsof je zelf meê in de loopgrachten zit,"- maar daarvoor zit je ten eerste te veel in een bolwerk van clichés, en daarvoor kryg je bovendien (niet onbegrypelyk) veel te weinig flarden van lyken cadeau - dwz: de lyken zien er nog allemaal best in tact uit. zoals meestal in hollywood.

    de meest overtuigende oorlogsfilm ooit vind ik nog altyd, denk ik, "stalingrad" uit 1993. niet dat er àldoor ledematen in de rondte moeten vliegen - maar tenminste gebeurt het daar toch één keer.

    eigenlyk zou tarantino eens een loopgrachtenfilm moeten maken...

    hoewel ik rustig ben blyven kyken (tussendoor slechts twéé keer myn meel gecheckt...), achteraf dus toch het gevoelen, myn kostbare tyd toch enigszins te hebben versmost...