gast-auteur

69. DE JACHT

Hoe de zaak dan precies veranderde, daar moest Joseph niet over nadenken. Als deze foto's van Chevaliers echtgenote waren, dan was hij gered. Want dan beschikte hij over het bewijs dat er zowel een link bestond tussen Chevalier en Derycke, als tussen de moord op diens vrouw en Carlyles in het ravijn gestorte Porsche. Joseph corrigeerde zijn scenario. Swaens had mevrouw Derycke in het buitenhuisje van kant ge­maakt. Achteraf achtte Chevalier zowel haar lijk als dat van Swaens bruikbaar om Carly­le van zijn schuldeisers te verlos­sen. Door het huwelijk van diens dochter kon dat onmogelijk op diezelfde dag. Terwijl het lijk zolang in de Oudemansstraat lag weggestopt, was het Zwanenjong zo gek geweest haar hoofd van de romp te scheiden, wat de betrokkenen achteraf bezien mooi uitkwam.

   Joseph herinnerde zich het ondoordringbare bos van de spraakwingerd. Hieruit kwamen enkele belangrijke woor­den als blaadjes naar beneden gedwarreld. ‘Nieuwe identiteitskaart. Ver­blijfs­vergunning.’ Voor zijn voeten daalde een heel Carly­le-twijg­je. ‘Het vliegtuig is voor zaterdag.’

   Hij ging de kalender na. Vandaag was het zater­dag. Bij deze vaststelling overviel hem een opgejaagd gevoel dat hem eerder tot actie dwong dan benauwde.

   Joseph haastte zich door de gang. Halverwege herkende hij de stem van Bullebak: ‘Reinhout fantaseert! Swaens heeft nergens mee te maken.’ Terwijl hij als de wind voorbij de geopende deur vloog, zag hij in een glimp de stomverbaasde De­tiège achteroverleunend in een bureaustoel een drankje naar de lippen brengen.

   De autosleutel in zijn geheim binnenzakje kwam hem nu mooi van pas. Na een gewaagd maneuver werd hij direct opgenomen midden het drukke verkeer in de richting van de Antwerpse ring. Zijn onverschrokkenheid ging met innerlijke kalmte gepaard. On­danks ­zijn over­dreven snel­heid en grove verkeersover­tredin­gen, bestuurde hij zijn auto met vaste hand.

(WORDT VERVOLGD...)