halfelf savonds... ruzie in huis... de kinderen die mekaâr hard krysend uitschelden, luv wier haar niet goed ligt... de printer is stuk; ik ryd op den duur naar opa, om daar dan maar, van lieverlede, die toets voor mollie te gaan uitprinten; ik kom tien minuutjes later weêr thuis: er staat een vreemde auto voor onze garage, ik kan niet meer parkeren; ik moet nog een halfuur extra rondryden.
en dit alles maal duizend - tenminste: specifiek vandaag...
morgen zal alles er weêr beter uitzien. dit waait zeker over. de boze geest, die heeft een naam, de "unjer". een hongaarse bozerik, afkomstig van een hongaarse giftige stinkzwam, in de nederlandse taal voor het eerst te boek gesteld door willem bilderdyk, de dichter-advocaat uit haarlem...
voor myzelf is dit erg - maar voor de kinderen wel duizend keer nog erger. ik zié die bozerik, en verhef my er enigszins bovenuit; de kinderen en ook luv, die natuurlyk maar eenvoudig is, die zitten er helemaal in; zoals in een golfslag, zonder begin of zonder een eind in zicht...
maar: dit inzicht maakt dan weêr, dat ik eenzamer ben dan zy... ik ben zo slim dat ik met niémand myn belevenissen kan délen - zelfs met niemand wérkelyk van myn blogvrienden...
en dit alles, onderwyl gisteren de wereld juist zo mooi was. zo'n ongelooflyk succesvolle gig was dat gisteren, in de verre gemeente geheten herne. (herne gaat fusioneren met haar buurgemeenten, en moet daardoor van naam veranderen: "pajottengem". de daar wonende mensen zelf vinden dit begrypelyk genoeg vreselyk!)
het was een publiekje van zeventig mensen - doch: nadien heb ik er, zonder enige overdryving, byna dertig boekjes verkocht ("ijsberen kunnen skateboarden"...)
de laatste keer toen axl peleman kwam optreden in de dinsdagclub, zag ik die mens naar binnen stappen en gelyk aan iedereen die daar zat, spontaan joviaal druk pratend, een hand gaan geven; dààr neem ik sindsdien een voorbeeld aan. wat een schitterende sprankelende animo, daar kàn alleen maar goeds van komen... (rick de leeuw was zo ook wel, toen die nog leefde; met iedereen gaan praten, van de conciërge tot de directrice...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu