state of being, 16 januari 2023

ik heb dit niet meer kunnen nalezen op schryf- en typfouten...

weinig geslapen, wegens relatief gezien vroeg op. met name om rocco james conan naar de tandarts te brengen. doctor speelman op de prins boudewynlaan.

    luv my tevoren hebbende gezegd: "wees juist bly om nog eens op stap te gaan met hem, straks is hy op sneeuwklassen."

    toch een dure grap, 250 euro. dat trek je terug zeker, of hoe zat dat alweêr?

    de gruwel, die tandarts zei hem: "we zullen wellicht zonder verdoving kunnen werken. geef direct teken als je toch pyn zou hebben."

    daar ben ik toch voorzichtig tegenin geroeid. "als je toch pyn zou hebben,"- dat is het àllerlaatste dat je wil horen als je daar op die tafel ligt terwyl die boormachientjes op je af komen!!...

    

in de namiddag rocco naar school gefietst, waar ie nog een toets wiskunde had. achteraf, savonds, zei hy: "de leraar is niet goed snik, ik deed die test later dan de anderen, dus in een aparte kamer, maar ik mocht voor de eerste vraag myn rekenmachine gebruiken - maar dus heb ik voor àlle vragen myn rekenmachine kunnen gebruiken!..."

    op die fiets was hels, het was op een super onaangename manier koud vandaag; niet zoals in mongolië, maar wel echt een zéér onsympathieke, zeer ongezéllige koudheid, eender of je een jas droeg of niet.

heel éven op bezoek by myn vader en moeder, maar uit dat toffe bezoek weggebeld geworden; doordat de werkmannen reeds aan myn eigen voordeur stonden - met name aan de voordeur die ze kwamen repareren. we hebben een deurslot met elektronische cyfers, maar die werkten niet altyd; als zo'n slot niet àltyd werkt, heb je er niéts aan, omdat je nooit één keer kan zeggen: "weet je wat? als straks, by het thuiskomen, dat elektronische slot niet marcheert - dan zal ik wel gewoon op straat op de grond slapen." je kan niet zeggen: "het is okay als dit meestàl marcheert,"- zo'n slot moet àltyd marcheren.

    als van een ketting gewoon één schakel is doorgeroest, dan maakt het niet uit hoe geweldig al die àndere schakels wel niet zyn gesoldeerd en geboetseerd; die hele ketting wordt cômpleet waardeloos, gewoon door die ene gebrékkige schakel. die ene slechte schakel overrulet al die andere.

in de late namiddag naar zaal paroza gefietst; leêg glas gaan ophalen, vuilniszakken gaan wegdoen, een kleine soundcheck gaan doen. we liepen er met een stuk of zeven mensen door mekaâr, maar op een ogenblik kwam uit de regen-sneeuw ook synthia spank ineens binnengewandeld: met twee schitterende tapyten voor in de backstage.

    daar was iets zeer moois aan, iets dat er op voorhand al uitzag als iets waar je later nog eens aan terug zou denken...

"we zullen wellicht
zonder verdoving kunnen werken."