dreamer

ik doolde door de stad, in zekere zin ter hoogte van de ossenmarkt, in het gezelschap van de in waarheid reeds zeer lang niet meer geziene videtski, en met nog iemand, misschien charles jarvis of zo. ik kwam in een soort hôtel terecht, niet écht een hôtel maar daarmeê verwant, doch meer een bedryf. aan een assistente daar vroeg: "ik zou hier een paar papieren en wat geld willen stockeren. als ik ooit in de stad verzeild geraak en ik heb totaal niéts meer, dan weet ik dat ik nog altyd hiérzo een minimale basis kan vinden." dat kon zeer zeker, zei die dame, maar ik dacht tegelyk: "ik heb toch overal in antwerpen familie zitten? dus dan kan ik die papieren toch beter dààr stockeren? hoewel, wat als ik in nood zou komen te zitten: in het midden van de nacht? dan zou ik myn familie niet willen wakker bellen."

    comment nadien - waarom droom je zoiets? misschien doordat ik twee avonden na mekaâr een oorlogsfilm heb bekeken, én omdat er goed mogelyk binnenkort een derde wereldoorlog gaat uitbreken... de onbeschaamdheid van de moord op navalny, is alwéér een stap dichter in die richting...
    (als die oorlog moet komen, kan die beter vandaag beginnen dan binnen een jaar of zeven; net zolang kunnen myn kinderen immers nog niet worden opgeroepen...)