@ the movies

vikings

dit is zoals slechte stuff uit tilburg - maar toch wél er joints van blyven rollen tot alles op is (voor jonge lezers voor wie ik een voorbeeld-functie vertolk: ik heb al in meer dan tien jaar geen druppel alcohol meer gedronken, al vyftien jaar geen cigaret meer gerookt, al twintig jaar geen ene joint meer. al die dingen zyn afgryselyk, er is niets romantisch aan; het zyn leidraden naar een vrywillige imbecilisering en verder niks...)

    ik moest eigenlyk vanalles anders doen, erg dringende opdrachten; en toch heb ik hier vandaag weêr drie afleveringen na mekaâr van bekeken.

    tydens de saaie dialogen heb ik wél, precies tegelykertyd, op een àndere laptop, myn boekhouding op orde gebracht...

    films en/of series over vikings bekyken, is iets erg onvolwassens. het is maar één halve stap verwyderd van zelf vikinkje spélen. maar goed, dat moet dan maar zo zyn; je doet er ook niks verkeerds meê.

    de historische onjuistheden zyn geen punt van critiek maar eigenlyk juist een meerwaarde; hoe minder viking, hoe meer conan; en conan vind ik niét onvolwassen. alleen één ding dat niet kan, trek ik my wél aan, namelyk het gegeven dat er een heleboel vikings er een creatief geschoren hoofd op nahouden; dat kàn niet, die mensen leefden in een hemeltergende kou, we weten 100% zeker dat die allemaal, kwestie van leven of dood, dikke haardossen cultiveerden.

    ziehier evenwel, goede vrienden: het uitzicht op een serie snekken die in een goeie vaart voor de eerste keer in de geschiedenis op de engelse kusten afstevenen, klaar om daar het eerste het beste klooster te gaan brandschatten; die zeer vroeg middeleeuwse christenen versus die thor-aanbidders; daar kàn je als toeschouwer geen neen tegen zeggen.