alleen thuis, luv en de kinderen zyn in de ardennen. dus een "mensenloze woensdag", zoals diane dat noemt. een weldadig iets, ik zou byna zeggen dat ik voor zo'n leven geboren was, toch wel nog altyd.
wakker geworden met een gevoelen van uitputting; post dinsdagclub. gelukkig rook ik niet en drink ik niet. het is dus werkelyk alleen maar een vermoeidheid, die aangenaam is ook, omdat ik nergens naartoe moest vandaag.
liggende in bed aan myn meest dringende administratie gearbeid. altyd eerst de mailbox, van onderen naar boven (van oudere berichten naar nieuwere berichten); eerst één keer voor de meest dringende dingen, dan nog een tweede keer voor de resterende dingen. vervolgens messenger, eerst op de pagina van don vitalski, vervolgens op de pagina van "vitalski twee". en dan ook nog eens whatsapp, waar ik een absolute hekel aan heb. maar byvoorbeeld axl peleman, die communiceert byna alleen maar via whatsap...
rustig naar beneden, pitouche eten geven. een halfuurtje voort-tekenen aan de krokodillen-prent, dwz de grootste prent die ik tot dusver ooit maakte, en daarna de afwas gedaan. ondertussen allerlei podcasts over oekraïne.
dan weêr in de zetel, opniéuw corresponderen; want ondertussen hebben al die uitzendingen van daarjuist, replieken ontvangen...
dan meer uitgebreid aan die prent getekend, als een uitvlucht om ondertussen te kunnen luisteren naar myn absoluut favoriete podcast, "de nieuwe contrabas", van chrétien breukers en hans willigeburg.
dan eindelyk douchen; ik zag nog half blauw van gisteren. de koffi was byna op. dus dan toch de straat op; in de albert heyn hadden ze alles - behalve die ene koffi die ik zocht (er kwamen drié winkelbedienden my proberen te helpen.) vervolgens naar de lidl. deprimerende winkel, althans daarzo op de slachthuislaan. precies iets uit een sovjet-republiek. plus: ook daar geen koffi. de straat oversteken, naar de aldi: daar hadden ze wél alles. albert heyn is iétsje zwoeler en chiquer (niet véél chiquer), maar aldi is met zyn no-nonsense eigenlyk het beste, dwz die heeft het meest eeuwigheidswaarde.
beginnen werken aan die prince-lezing, zy het mondjesmaat.
beefsteak bakken.
bloggen deel één.
rond middernacht naar het clubhuis gefietst; deels om te checken of alles daar wel écht naar behoren was afgesloten, deels voor de lol van een ritje met de elektrische fiets door een zachte temperatuur, en nog eens deels om op één bepaalde zin te knabbelen uit myn nieuwste stuntgedicht - "en over de wiegende bruidsluier, / zoet woekerende droomstruik, / verliefd zich verlovende ruiker,"- op dié basis voortknabbelen, maar de oplossing nog niet gevonden. omdat ik daar ergens ook nog geluid moet evoceren; de dichter ziét die struik niet, hij Hoort die maar alleen. dus ik dacht aan rinkelen; een "rinkelende ruiker" is wel grappig maar je kan dat "rinkelen" daar niet zomààr zetten, niet zonder een aankondiging of zonder een vervolg; "drinken" combineert goed met "rinkelen", en inhoudelyk past by dat "drinken" dan weêr heel goed "kruik", dat rymt op struik. een "zichzelf drinkende kruik" zou niet slecht zyn - maar de klank van "zelf" ligt daar véél te ver weg van alles; en ook dààr nog eens nieuwe dingen voor introduceren, dat gaat niet. "verliefd zich verlovend" zou wel een goed vervolg vinden in "zich dronken bedrinkend"; "zich dronken bedrinkende, rinkelende kruik, / verliefd zich verlovende ruiker." (dat rinkelen is mede van belang, omdat meteen daarop een "koorlied" aanvangt; "koorlied om voorspoed voor nu spoedig onze beloftevolle bruiloft.")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu