als c.e.o. van een dinsdagclub, kan je geen enkele dag zien komen en gaan zonder slush. zo woelen er nu honderden troubles door myn bestaan. het art-deco-venster dat aan diggelen viel tydens een optreden in sint-niklaas - wat daarmeê? de vreemde communicaties met de rotterdammers, die vermoedelyk paddenstoelen-eters zyn. de financiële tegenslagen, de gestolen bas-versterker, het door de politie gevonden moordwapen. toch merk ik aldoor: het zyn de troubles van rock&roll. het zyn de slings & arrows van de showbizz. niét de troubles van een leraar die naar het secretariaat moet - voor een kruisverhoor met de "verificateur"...
éigenlyk is het in myn eigen leven iedere dag paas-vacantie - behalve in december, dan is het kerst-vacantie.
vandaag de gehele dag thuis gezeten; post-dinsdag-crash. eindelyk de line-up voor rotterdam kunnen uitwerken. de affiches voor de "improvisaties" met gregorie frateur thuis aangekregen. rond vier uur met de electro-fiets naar de bank op het zuid, deels omdat het moést (cash geld storten), deels voor de frisse lichaamsbeweging. ondertussen muziek in myn oren. zo is het leven goed: hard fietsen, sterke muziek, heldere droge lucht, rechtdoor door het park en rechtdoor langs de blauwe steen... onderweg ging drie keer de telephoon, doch telkens dacht ik: fuck dat, ik bel straks wel terug.
nu is het elf uur savonds. mosaro slaapt (= mollie, saskia, rocco), de rust is weêrgekeerd. subiet voortwerken aan de programmatie voor de mei-revue van het sint-andries-kwartier. ja, myn werk is eentonig; àltyd maar bezig met programmeren - maar élk succes heeft te maken met zo strak mogelyke, om niet te zeggen zo mechanich mogelyke repetitie van handelingen. "altyd hetzelfde doen," wat zogezegd een taboe is, is in waarheid juist waar alles op neêrkomt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu