state of being, 5 april 2024

de dagen duren lang, in de zeer goeie zin van het woord. zo kryg ik flink wat gedaan, al die diverse dingen die op de werkplank klaarliggen; doch tegelyk ook wél nog met rocco james conan kunnen gaan skateboarden. (ik skateboard dan niet zélf. dit is het allermeest duidelyke signaal van ouderdom en verval: dat ik vroeger zo lenig en kwiek was, ik skateboardde van vosselaar naar turnhout - maar dat het heden de dag zelfs voor iedereen vanzelfsprekend blykt, dat ik zelfs geen halve meter meer op zo'n dryfplank vooruit of achteruit geraak. lenige slangenmens, waar ben jy gebleven. dikke uitgelodderde suikerbuik, wat doe jy in myn vel...)

nét toen ik naar de bank fietste om daar cash geld te gaan storten, begon het te regenen. exact toen ik, drie kwartiers later, weêr thuiskwam en myn schoenen uitdeed: stopte dat regenweêr acuut. ik volhardden-echter in myn voornemen om my dit niet aan te trekken. het was een goeie rit. zo'n elektrische fiets is rock&roll. ik fiets dan feitelyk in een grote boog rond antwerpen heen - park-noord, het eilandje, de blauwe steen... en intussen werk ik aan myn stuntgedicht. dat voetgangers die ik passeer, kunnen zién dat ik teksten fiets op te zeggen, kan my allang ook niks meer verdommen.

het is exact twaalf uur snachts. toch nog eens één keer gaan zien wat ik morgen in de waterman ga vertellen, op die impro-avond met de superster gregorie frateur.