state of being, 8 juli 2024

photo: italië twee jaar geleden. dat we déze zomer zover springen, is maar ten zeerste de vraag...

emotionele dingen... ikzelf die, op het einde van de normale dag, tegen luv, die ik byna niet gezien heb, doorzeur over dat die nieuwe fiets zogezegd niet goed zou zyn; maar wanneer ik er dan toch, laat snachts, meê langs de rivier fiets, om na te denken over één dichtregel, vind ik die fiets toch wél goed...
    mollie die, in de leêge namiddag, liever alléén gaat wandelen - liever dan tezamen met haar pa...
    en die, een uur later terug thuis komende, totààl niets tegen my zegt...
    én ik die, wannéér ze alleen gaan wandelen is, in het park, zonder overdryven echte doodsangsten uitsta, sidderend van zuivere ongerustheid; er overkwam my ineens een bezorgdheid als nooit eerder, echt een soort van doodgaan - "god maak dat myn dochter niks overkomt!"

    rocco die aan zyn oog eigenlyk genezen is maar die toch terug naar boven komt om een plakker te eisen - omdat dat er, weet hy, stoer uitziet; omdat, zoals al eens gezegd, die verwonding, die er intussen wel niet meer is, was gebeurd: dankzy het skateboarden...

    nu is hy gaan surfen met léon in blankenberge; gaan we hem vier, vyf dagen ontberen...

    ):

    de gehéle dag in de zetel achter deze laptop; programmeren, facturen uitbetalen, affiches corrigeren, contracten nakyken in de kleine lettertjes. karl vanden broeck doet meê in de warande, rob potters doet meê in oostmalle. paul cassiers doet toch wél meê in gent. frederik de laere zyn naam stond verkeerd gespeld op het affiche van brugge.

    is hàrd werken - maar: je ziet dat dit floreert. stap voor stap krygen we àl deze gebieden in onze macht, echt een beetje zoals het nazisme in 1941 - alleen zyn myn bedoelingen goed. wél moet iedereen een standbeeld van my in zyn tuin hebben staan, wél moet er, op ieder politiebureau minstens, een portret van my aan de muur hangen, inclusief de letters "d.o.n. v.i.t.a.l.s.k.i. - maar niét staat er de doodstraf op, als dat portret op een winderige dag als gisteren, een beetje scheef hangt. of als dat, per ongeluk, eigenlyk geen photo van my is maar van keanu reeves.

    na dit vele binnenzitten toch wél dus, zoals reeds aangekruist, de stad rond gaan fietsen om twee uur snachts. een almdudler in café de kroon. een ontmoeting met elvis borrey, de zoon van niels borrey. die elvis komt dinsdag 16 october giggen in de dinsdagclub. (aan iédereen die ik tegenkom, zeg ik: "hoe komt het eigenlyk dat jy nog nooit hebt opgetreden - in de dinsdagclub?? (het is wel onbetaald...))