gast-auteur

VERZUCHTINGEN
door Robert Baeken

53.
OKTOBER

THYS  OF THYSSEN

Als man van de daad, laat Thyssen zich zo min mogelijk drijven op gevoelens. Zonder dit zou hij niet zo sterk, mannelijk, moedig kunnen zijn. Zonder dit had hij, om een voorbeeld te geven, nooit boven Stanleystad uit de Hercules C130 durven springen. Daden liegen er niet om. Zij dragen bij tot het beeld dat men van zichzelf heeft. Thyssen wil dat ze hem verheffen boven het kruipdierleven van de gewone burger. Door daden bevrijdt hij zich, bevestigt hij zichzelf en wordt puur. De mooiste droom betekent niks als hij niet wordt uitgevoerd. Thyssen heeft het zelfrespect nodig. Heimelijk droomt hij van de opperste daad. Net zoals Erik het ooit had aangedurfd, stoot hij zijn bajonet, als vergelding voor elk uur van dit ondraaglijke bestaan, met razende kracht door het weke vlees van een schuldige.

   Het beeld dat Vanessa van haar tamme echtgenoot had opgehangen, verzwelgt hem. Hij stelt vast: de ondergang van de held heeft niets van een heroïsche strijd. Hoe dat komt? De held moet winnen. Het mag hem niet ontbreken aan de moed voor een opperste daad. Die daad en hij hebben elkaar nodig.   

   Sindsdien rijpt in zijn hoofd een waanzinnig idee. Hij beraamt een plan dat schreeuwt om te worden uitgevoerd. Toch wacht Thyssen, - en dit is kenmerkend voor de ware held, - geduldig en koel berekend op het juiste uur, het meest geschikte ogenblik.

   Die dag werden hij en Vanessa op de bruiloft van Eriks zus uitgenodigd. De laatste tijd waren zij in Eriks kringen een gezien paar. Vanessa schitterde als een juweel. Thyssen nam aan dat haar glans gedeeltelijk op hem afstraalde. Nooit eerder had hij zoveel succes als met haar aan zijn zijde. Sinds nog een derde vrouwtje voor hem werkte, vlotte zijn zaak beter dan ooit. Daarom ergerde hij zich blauw dat Vanessa, in plaats van hem haar medewerking te verlenen, voor luttele centen haar job bleef uitoefenen. Heimelijk verdacht hij haar ervan dat zij hem tijdelijk gebruikte als springplank naar een nog rijker milieu. De laatste tijd wezen talrijke tekenen erop dat zij hem zou verlaten. Vorige maand was het overlijden van haar oudeheer aanleiding om vier dagen weg te blijven. Dit had hij nog door de vingers gezien. Maar een tweede en derde escapade, waar zij geen reden voor kon geven, had hij haar telkens met een kanjer van een blauw oog betaald gezet.

(WORDT VERVOLGD...)