elf uur savonds... ik lig hier compleet stoned onder de pynstillers... daarstraks was ik by de tandarts - maar: die kon me niet metéén helpen; eerst moet ik vyf dagen antibiotica. ik ben zo suf als een halve slaapzak, en ik nergens zin in.
wél heb ik daarjuist kunnen genieten van myn dochter haar piano-spel - vooral wanneer ze piano speelt en tegelyk zingt, werkelyk formidabel...
maar voorts kan je met my dus niet zoveel aanvangen vandaag, myn excuses...
ik bid echt tot god dat het de komende dagen betert, het voorbye etmaal was vreselyk - van de ene ibuprofen naar de andere paracetamol, zoals tarzan van de ene naar de andere plantenslinger...
dat optreden (de dinsdagclub), daar heb ik me anders mooi doorheen geslagen... als je staat op te treden, ben je iemand anders, in ieder geval niét die mens met tandpyn; heel raar, hoever dat gaat...
Courage… en veel beterschap, Vital ! 🍀
BeantwoordenVerwijderen