die tand-artsen van kwadrant zyn toch echt wel briljant. niet dat àlles nu voorby is. maar de folter-pyn is tot myn verrassing wel degelyk verleden tyd. nu alleen nog een irritatie. waarvan de tanden-kabouter in my, nog niet beslissen kan of dit iets essentieels is, of anders eerder slechts een zekere na-wee van de operatie.
aldus: goed geluimd uit de veren.
algauw op de fiets ook - zonnig weêrtje, bovendien.
november is eigenlyk myn lievelingsmaand, echt waar. dat komt omdat ik een kerst-dier ben, wellicht omdat ik deep down werkelyk katholiek ben (wat niet wegneemt dat ik lachend eender welke paus een spuitje zou geven. dat pausen-apparaat, dat is zonder overdryven zuivere maffia...) in november heb je de kerstdagen in het vooruitzicht, zonder de eindigheid daarvan; in november alleen de potentie, niet de act (het is de act die alles bederft. je moet de dingen meestal zolang mogelyk onvervuld laten.) dit vooruitzicht, op de heilige feesten, geeft aan dàt deel van de winter zyn geborgenheid. pas nà de geboortedag van jezus, komen de oneindige maanden van koude tocht, van nutteloze klamte, van regenval en tegenzin.
de bedoeling was dat ik om één uur smiddags rocco james conan van school ging halen, op het mooie zuid (de kâsteelstraat), met name om hem vervolgens over te brengen naar de stadsschouwburg - waar ie, immers, aan het repeteren is voor de peter pan-musical.
inderdaad; myn zoon spybelt legaal; hy is geboren in het teken van de superster.
natuurlyk was ik thuis echter zyn werktas vergeten. al had luv me daags tevoren natuurlyk letterlyk zeventien keer gezegd: "zie dat je zyn tas niet vergeet!" net zolang totdat ik zei: "jaja we weten het onderhand."
dus: eens dààr (aan het theater), zelf over-en-tweêr gemoeten, voor alsnog die bagage...
daarna werd ik, merkten-ik, een leopold bloom; een koffi in de muze; pas dan beseffende: ah ja, ik moet langs de waterman, de drank gaan stockeren, de brouwer is daar vanmorgen voor me langs geweest; terloops de directrice daar aangetroffen; snel even vergaderd over de toekomst van het "salon op zondag". (heeft het salon op zondag een toekomst? ermeê stoppen, of toch doorgaan in 2025?)
vervolgens naar drie, vier boekhandels. de muziek-biographieën-trip duurt voort; "de geschiedenis van goth", roy orbison, frances collins, dan toch maar tom waits hoewel die biographie niet erg boeiend is maar je weet toch nooit (dit noterende, begryp ik nu zelfs dat ik met die ga beginnen.)
om drie uur smiddags thuis. rudy van hoey aan de lyn. "kan jy je flyers nu metéén komen ophalen? ik moet straks weg."
dus: meteen de auto in, met enige tegenzin; op naar grembergen.
in de auto frieten met stoofvlees van de dinsdagclub, in een brooddoos.
die flyers zyn erg geweldig (voor de minard en voor de warande), en rudy is een aangenaam weêrzien; hy is een mecenas ook. maar - zoals je natuurlyk op voorhand weet: om vyf uur smiddags van het oosten naar antwerpengrad terug - dat is té erge file, té erg, té erg. de gps stuurde my langs linkeroever, maar al dat soort ongein, dat is waardeloos; op de blancefloerlaan heb ik EEN UUR EN EEN HALF TOTAAL STIL GESTAAN, niet stapvoets, niet een centimetertje per minuut, maar EEN UUR PLUS DAARNA NOG EEN HALFUUR, TOTAAL NUL NADA NIHIL beweging, totàle STILSTAND.
als ik burgemeester was van deze stad - ik zou my schamen. ik zou zelfs aftreden.
als ik bezig ben met ryden, kan ik perfect op myn teksten repeteren; maar als ik in een file sta dus niet. ook raar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu