belachelyk laat wakker geworden. niets aan te doen. dan toch alsnog, uit protest tegen de druk van buitenaf, een halfuur in bed blyven liggen, om de laatste paar blaêren van het steve jones-boek uit te lezen. wel vervelend: het voorlaatste hoofdstuk van iedere rock-biographie gaat, per definitie, over de afkick-procedure; voor de auteur is die enorm belangryk, en krygt die dus erg veel aandacht, maar by àl die mensen verloopt die exact hetzelfde, en is die dus éigenlyk totaal niet interessant.
mollie, alleen beneden in huis, verwachtte, zei ze, binnen een halfuurtje, volgens de klok, een vriendin op bezoek - dus heb ik, bliksemsnel, gewoon om haar een plezier te doen, de woonkamer waar ze zouden toeven enigszins aan de kant gezet; vooral, van hun voorbye schoolreis, al die vele, te drogen uiteen gevouwen gelegde campeerspullen - dewelken-er, in een living, her en der op de grond, natuurlyk erg deprimerend uitzien...
voorts my voor de rest van de middag opgesloten gehouden, beneden in de werkkamer. zodat mollie zich tegenover haar vriendin niet zou hoeven te schamen (al zei mollie nadien: "julie vroeg me wel, waarom jy haar eigenlyk geen goeiendag hebt gezegd..." écht goed doen, is natuurlyk onmogelyk...)
totdat rocco james conan terug thuiskwam, voor een zoveelste keer ergens een tekenfilm-stem zynde gaan inspreken. myn zoon verdient nu al meer dan kik - ook niet zo héél erg moeilyk...
we reden tezamen naar het skatepark.
regenweêr - dus: relatief druk in die hangar...
bidden tot god dat straks voor ann lenaerts haar benefiet, in beerse, dit rotweêr een beetje mag optrekken... ...
savonds en nu snachts knutselen aan myn drie aanstaande gigs tegelyk, in het vooruitzicht: het salon op zondag, de dinsdagclub, woensdag in de minard... toch tussendoor ook met oostende bellen...
zonet de piano en de drank naar de groene waterman gaan brengen... nu reeds zat de sfeer daar goed, zo vond ik...
het is twee uur snachts nu...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu