de terugkeer van heer ludwig

onverwacht is hier een vervolggedicht bezig op de 'ludwig'-cyclus van vorige zomer, 

dit jaar blykt koning ludwig onderhevig aan angstaanvallen die te maken hebben met archeologische vondsten, en die pasmunt worden in een discussie met zyn kabinet...

NIEUWE VONDSTEN

voor srg


vanmorgen dan toch
wagner over de vloer;

die verklaarde zich
opgelucht; een heldere middag,
frisse buitenlucht

door
alle ramen;

sommige van die gemaskerde vergaderingen vond hy,
zei hy, claustrofoob;
hierbinnen echter, voelde hy zich veilig:

in

dit onderdanige vossengezicht,
om in uit te rusten.

doordat ik

juist zyn papieren aan het ordenen was

toen hij binnenkwam,

heeft hy alles in één keer opgebiecht,

al leek het spoedig

of ikzelf de bedrieger werd.

- neen, zei hy,

ik zal je niet vrygeven!

niet

aan die excentriekelingen, die vrybuiters!

waarom ik die ooit
myn woord heb gegeven, -

zonder een

minste verbazing in het groene kaarslicht,
snauwde ik het uit:
- lafaard!

hy

schrok zich een aap,

- wat

een laffe streek!

... zyn eigen formulering was het geweest,

"vervangen" te zullen worden;

nu deed hy het echter weer uitschynen

of dit verraad

een compliment voor my betekende.

ik verdrukte hem

maar hy verdrukte my.

wy verdrukten elkander
om

by het skelet te geraken – met geheven mes.