al myn speeldagen, ziehier:
zaterdag 4 januari 2025
onderschat / overschat
onderschat: de kracht waarmeê een liefhebbend publiek bepaalde dingen afdwingt van de artiest.
overschat: het belang van geld.
naar waarde geschat: "bela lugosi's dead"
alternatieve feiten
1. de new wave groep genaamd "the cassandra complex" komt uit leeds, begonnen in 1980; de band bestaat nog steeds, toert nog steeds en brengt nog steeds platen uit. zeer vervelende muziek echter - naar myn oordeel.
2. putin heeft een paar keer eten gemaakt voor stalin.
3. in het nieuwe testament wordt er een zekere "hermogenes" vermeld, namelyk in timotheus II.1.15, maar behalve dat hy zich kennelyk afkeerde van de apostel paulus, is er verder totààl niets over hem geweten.
4. op de cover van de dag allemaal van deze week, staat nog eens bart de pauw, met de opschriften: "en hij toont eindelijk schuldinzicht!" ook op die cover staat genoteerd: "evi hanssen vecht tegen een depressie".
state of being, 4 januari 2025
pas rond een uur of zeven smorgens in slaap gevallen, doch niet zonder, godlof, uit dit relatieve wakker liggen dat het was, een verregaande vreugde vermengd met energie te putten, liggend als ik my wist op de bovenverdieping van het beroemde robben-huis, in ondenval, ardennen duits kanton; met het raam wyd open - zuivere, yskoude sneeuwlucht my omnevelend.
rond het middaguur versneld naar beneden gerend, uit schrik anders luv en de kinderen, die zouden gaan wandelen, niet te zullen hebben gezien alvorens die vertrokken.
met de babbelkousen robben-eiland en dokter dirk helemaal bygebabbeld, over alle mogelyke dinsdagclubdrama's en familiale specialiteiten, intussen in extremis door dezen gesoigneerd ook, middels goddelyk goed smakende eend, speciaal voor myn persoon in huis gehaalde appelmoes, perfecte stoofvlees en alles wat dies meer zy. omdat robben-eiland dit alles leest en soms grammaticaal zelfs corrigeert, wil ik haar langs deze nog eens fel bedanken.
wel onafgebroken aan het arbeiden geweest ook, digitaal, precies onderwyl. vooral een grote inhaal-beweging gemaakt aangaande het promoveren van, zoals jullie kunnen raden, de clubgig in de minard, aanstaande woensdag - maar: door de verheven omgeving was dit een behaaglyk doorvechten, heel anders dan wanneer je dit in een bedompte kelder zou moeten zitten te doen, met geen kleêren aan terwyl toch byvoorbeeld de chauffage zou zyn gesaboteerd door vyanden.
uit het verre limburg kwamen vrienden van luv, rocco en mollie ook op bezoek; die zyn meêgewandeld (veronica, gusjan, anneloes)...
ook maar liefst een halfuurlang aan het bellen geweest met prinses riki, gewoon om eens te horen hoe die het maakte; dat is iets dat ik anders echt Nooit doe...
op de terugweg, in de auto, de eerste helft min of meer zitten indommelen, de tweede helft zelf gereden, 240 in duur, met koffi in de hand.
thuis in de zetel liggen, ademen, mails versturen, radio luisteren. my zorgen maken over geld, onafgebroken; ik moet echter vertrouwen hebben in god... alles komt goed, jongen...
vrijdag 3 januari 2025
dakkan / dakkanni
dakkanni: het toch weêr bekrachtigd worden van het veronderstelde nut van belgisch gouverneurschap
pech en geluk
pech: in de ardennen aangekomen, merken dat mollie thuis haar telephoon-lader is vergeten.
geluk: op vacantie in de ardennen.
onderschat - overschat
overschat: de wysheden van sitting bull
naar waarde geschat: het cumuleren van maandelykse schuldaflossingen
alternatieve feiten
1. een leeuw in de natuur doodt maximaal ongeveer twintig dieren per jaar.
2. aan de huidziekte gordelroos sterven er in belgië gemiddeld 20 mensen per jaar.
3. gordelroos naby het oog is erg gevaarlyk omdat dit blindheid kan veroorzaken.
4. mensen die blind zyn hebben meer nachtmerries dan niet-blinde mensen.
5. wel degelyk heb je meer kans op een nachtmerrie als je kort voor het slapengaan nog een snack eet. tydens een nachtmerrie is het brein erg actief en zo'n snack activeert je brein.
6. méér dan levensnoodzakelyke producten zyn snacks op de markt van publiciteit afhankelyk. in de wetenschap dat de meeste klanten tegen de klok in door een supermarkt lopen, heb je "rechts" in de winkel meteen allerlei visuele reclame voor snacks, en "links" in de winkel de kasten met de snacks zelf.
7. zogenaamde "mini-worteltjes" in de supermarkt, zyn eigenlyk gewone wortels, die vormelyk te lelyk waren om in de handel te brengen, en alleen om die reden kleiner werden gemaakt.
8. de eerste geattesteerde gecultiveerde wortelen groeiden 1000 jaar voor christus in afghanistan. pas in de vroege 13e eeuw duikt de wortel ook op in west-europa.
9. tot 3000 jaar voor christus leefde er een leeuwensoort in sommige gebieden van europa, namelyk rond de middellandse zee, in noord-spanje en in hongarye. die kwamen ongeveer 10.000 jaar geleden uit africa over, en werden dan ook afgebeeld op verschillende tekeningen van de holenmens.
10. dit was: leeuwen - 20 doden per jaar; 20 doden per jaar - gordelroos; gordelroos - blindheid; blindheid - nachtmerries; nachtmerries - snacks; snacks - supermarkten; supermarkten - wortelen; wortelen - europa; europa - leeuwen
 |
| europese leeuw zoals afgebeeld in griekenland in de 4e eeuw voor christus |
citaat van de week
Ik groet u, buurman, kameraad,
Ik groet u, orgelman, soldaat,
Besteller, boer en bedelaar,
Ik groet u, blinde vedelaar!
Ik groet de honden op de straat
En 't paard dat voor de broodkar gaat.
Ik ben als gij, - ook ik bemin
Een vrouw, een kind, wat aards gewin -
Gejaagd, gedeukt en toch nog even
Gebrand op dit onzalig leven.
state of being, 3 januari 2024
die xanax heeft een tof effect op je hersenen, een perfect iets om de naweeën van de feestdagen mede door te roeien. misschien is het een idee om hieraan verslaafd te geraken? er zit een soort vertraging op je interpretatie vermogen, en tydens die vertraging verzwakt de intensiteit van je emotionele respons. je kan dus wel nog steeds droefenis of angst gewaarworden, maar die heb je dan al in kaart gebracht voordat je erdoor wordt aangeraakt.
snachts voelde ik ook duidelyk de artificialiteit van de vastberadenheid waarmeê de r.e.m.'s zich aanmeldden; normaal zak je daar ongemerkt in weg, nu voelden-ik duidelyk hoe een horizontale lyn van neuronen zich als een meetlat door myn frontale beide hersenkwabben een weg baande. daar was zelfs iets "belachelyks" aan, iets kinderachtigs, als een te doorzichtig geregisseerde film…
om elf uur wakker gemaakt (naar ik dit besteld had daags tevoren), teneinde my één uur later met de rest van de famlie in de renault te weten (is dit nu wel of niet een megane?...)
eerst naar mechelen, "option media"; myn beide geniale kinderen zyn daar doende, een tekenfilm in te spreken. ze worden aldoor teruggevraagd, omdat ze hier zo buitengewoon goed in zyn; ze hebben aldoor maar één take nodig, altyd van de eerste keer perfect.
hun oneindige verbeelding en geniale creativiteit hebben ze van my; maar die professionele perfectie, die hebben ze van hun ma. zelf ben ik een geboren beroeps-amateur; de enige perfectie die ikzelf kan nastreven, is een soort van slordige perfectie; die slordigheid nooit één keer kunnende uitbannen maar toch énigszins gedeeltelyk kortdurig temmen (behalve in myn stuntgedichten... zo'n gedicht als myn eigenste "octus boctus", dat maakt deel uit van een van de zeer, zéér schaars te tellen totààl perfecte entiteiten in dit gehele universum.
eerst naar mechelen, "option media"; myn beide geniale kinderen zyn daar doende, een tekenfilm in te spreken. ze worden aldoor teruggevraagd, omdat ze hier zo buitengewoon goed in zyn; ze hebben aldoor maar één take nodig, altyd van de eerste keer perfect.
hun oneindige verbeelding en geniale creativiteit hebben ze van my; maar die professionele perfectie, die hebben ze van hun ma. zelf ben ik een geboren beroeps-amateur; de enige perfectie die ikzelf kan nastreven, is een soort van slordige perfectie; die slordigheid nooit één keer kunnende uitbannen maar toch énigszins gedeeltelyk kortdurig temmen (behalve in myn stuntgedichten... zo'n gedicht als myn eigenste "octus boctus", dat maakt deel uit van een van de zeer, zéér schaars te tellen totààl perfecte entiteiten in dit gehele universum.
nà mechelen doorgereden tot in deidenberg, in dardennen; hier by doctor dirk en lies robbeneiland op bezoek. inderdaad; groeten vanuit de natuur!!… (de selfie hierboven, IS effectief van in het robbenhuis, maar dan van een jaar of tien geleden alweêr...)
dreamer
er kwamen twee, neen drie honden myn slaapkamer binnen. dit was kennelyk een prank. een inbreker had die hier achtergelaten. ik woonde op myn appartement op het zuid zoals vroeger. ergens probeerde ik het my nog voor te stellen om hier het beste van te maken, die kleine hond had wel iets maar die twee grote was overdreven. ik wilde de dierenbescherming bellen, maar toen zag ik dat ze bovendien ook een driejarige kleuter by me hadden afgezet, dus dan moest ik de politie bellen. natuurlyk kon ik geen telephoonnummer vinden... ** min of meer in diezelfde kamerruimte door een computerscherm eraan herinnerd dat ik éigenlyk heel ooit een schryver was, dat ik al in eeuwen niets meer geschreven had.** ik was opgenomen in een kamp voor sociaal onaangepasten. echter, ik bevond me in een rytje tussen semi-mongloïden, samen met wie ik zogezegd oefeningen moest doen; dit waren mensen die zich nog geen vyf minuten op één iets konden concentreren, dit zou ik nooit volhouden, hiermeê te zyn tezamengevoegd, dit was het totàle faillliet van myn mens zyn. luv en de kinderen gingen me zo dadelyk komen bezoeken... hoe dit uitleggen? wat later kwam ik op dit terrein echter ook martinus wolf tegen, die wees my op de prachtige heide-natuur, op hoe bevallig je eigen kamer hier was, dat er voor alles werd gezorgd en dat je totaal kon relaxen. "sommigen willen hier gewoon nooit meer weg." de rust in het vooruitzicht was niet onaantrekkelyk, ik zou hier misschien kunnen blyven om ondertussen een totaal nieuwe one man show uit te schryven, na al die vele jaren niets te hebben geschreven; maar het was en bleef een maatschappelyk failliet, wilde ik my daar wel by neêrleggen?
donderdag 2 januari 2025
state of being, 2 januari 2025
rond halfzes snachts thuisgekomen, na die prachtige eindjaarsgig - dank, allen! wat een vertier, echt té gek dat dit kan bestààn...
ik doe m'n jas uit en ruim m'n spullen op - ik werk altyd àlles meteen dezelfde dag nog helemaal af; omdat de volgende dag, over in het land, weêr andere besognes over ons worden uitgespuwd.
myn beenwarmers, de doos met de blauwe jetons, et cetera.
en dan ineens: godverdomme??
??
!!!!!!
inderdaad, al myn cashgeld - bleek - te zyn gestolen??
of hoe of waar??
niet alleen al dat cashgeld van de voorbye avond - ook het wisselgeld - alles??
geld is niet àlles, maar: een faillisement is toch niet echt een lachertje, niet echt, zeker niet als je kinderen hebt, maar ik neem aan ook niet voor mensen die géén kinderen hebben...
alles blyven en blyven uitzoeken, alles tweehonderd keer doorzoeken - de auto terug in, rond halfzeven smorgens, totààl opgefokt aan zeventig in duur terug naar het clubhuis - alsof het daar nog niet genoeg was geweest... ook daar alles, alles, àlles ondersteboven zoeken - in het lykbleke licht van het nieuwste jaar...
niks...
weêr thuisgekomen - ik ben kapot. ik ga eraan. het regent rekeningen - en ik heb niks meer, niks meer. alleen al die monstrueuze rekening van de brouwer - ik... ik pàs niet in deze wereld, ik kàn gewoon niks goed doen, ik moet DOOD; wanneer had ik, echter, in de dinsdagclub, daarjuist, die kassa dan onbewaakt gelaten?, toch niet één halve seconde?, maar ja het was, inderdaad, zo verdomd lààt, en iedereen anders deed zo dronken en zo krankzinnig; ik kryg het gewoon niet gereconstrueerd, wat er gebeurd kan zyn.
dat doet er ook niet toe, het eindresultaat blyft hetzelfde.
luv gaan wakker maken.
"hey, luv... sorry..."
"wat?"
"ik moet dood. ik werk té hard en ik zink alleen maar dieper en dieper weg onder de grond. ik heb geen plaats in deze wereld, er is hier niets dat ik kan doen, er is voor my geen énkele uitweg."
etc.
opniéuw, plotseling koortsachtig, myn kleêren aan; de fiets op; naar waar myn broêr woont; met een zaklampje gaan schynen de raampjes van de automobiel van myn broêr, die my, immers, naar huis had gechauffeerd, na de gig.
niks.
niks.
ik had gedacht: misschien in zyn auto uit myn rugzak gevallen?
natuurlyk niet, zot.
natuurlyk niet, zot.
een combi passeert. "wat ben je aan het doen!" ik leg het ze uit. ze geloven me wel, maar ze blyven toch erby zitten kyken totdat ik weêr voortmaak.
"ik kàn niet slapen."
ik kon gewoon niet in slaap geraken, totààl opgefokt. (nu snap ik wat ze bedoelen als ze zeggen dat oudjaar een opgefokt gedoe is.)
luv heeft, blykbaar, wist ik niet, xanax in huis, namelyk tegen haar vliegangst.
die werkten wel.
eindelyk inslapen. rare dromen maar toch slapen...
p.s. het is wel weêr in orde, één bepaalde dinsdagclubber wist me, de volgende middag, vandaag, zeer netjes te melden waar die dollars ergens verborgen lagen...
nêstor, dank!!...
woensdag 1 januari 2025
Abonneren op:
Posts (Atom)
