tussen de soep en de patatten door probeer ik nieuwe gedichten te schryven voor circus bulderdrang. deze gedichten zyn van een zeer apart genre. gerard reve heeft wel eens ergens geschreven dat als hy nog maar zuiver denkt aan het bestaan van zoiets als schryven in rymvorm, dat hy dan gek wordt, een mening die hy deelde met milton... des te angstaanjagender om zich er toch meê bezig te houden, nu meer nog dan vroeger...
in het verleden schreef ik twee soorten van circusgedichten: gestreng retorische gedichten, zoals "olifant, olifant", en meer prozaïsche gedichten, welke tot dusver nauwelyks gepubliceerd (enkel één fragment...); ik weet ook niet of het zin heeft die heel erg solipsistische dingen te publiceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu