ik zal maar gewoon de voorbye dag hier overlopen, daar dienen die state-of-beings voor... voor de dag van byvoorbeeld 7 april 2007, moet je maar een flink eind terug-scrollen.
om te beginnen, niet erg lang uitgeslapen, de nacht tevoren nochtans tot vyf uur snachts voort-geploeterd hebbende, aan blokkerende smartphone-schermen en vuilniszakken (raar: ineens wist ik totààl niet meer hoe je "vuilniszak" moet zeggen in het engels - dustbinsack??); zo vroeg kunnen opstaan: vanwege het vooruitzicht op de vaak erg uitgebreide middagslaap met rocco james conan.
de kinderen kwamen me een nieve onderbroek aandragen, nadat ik ze daarvoor had opgebeld.
een uurtje buiten op straat met hun fietsen en hun go-carts. het weêr is aangenaam zolang het niet regent. als het wél regent, is het ook tof, maar dan op voorwaarde dat je ofwel binnenzit, ofwel je visserslaarzen aanhebt.
tussendoor wat mails checken, er zyn twee nieve optredens binnengekomen, wat een goeie zaak is, als je ziet hoe duur het leven is. een cola op café kost tegenwoordig zeventig euro. een pita in pitabar te waterpoort: tweeduizend euro. dit komt niet meer goed!
daarna aldus die middagslaap. in myn droom zitten schryven aan het scenario voor "ik ben bly als het regent", en daardoor af en toe wakkergeschrokken van het lachen, echt waar. als ik daarna denk waarom ik dan wel zo hard moest lachen, lykt het me toch overdreven.
om halftwee naar de immotheker - alwéér, doch ditmaal waarachtig voor de allerlaatste keer. tussendoor vertelt die immotheker ons dat hy soms oesters gaat eten in knokken. "of mosselen, da's hetzelfde!" wél daar buitengekomen met weêral een verzekeringsfactuur aan m'n been...
de kinderen waren by m'n pa en m'n ma in de lindeboomstraat, aldus konden luv en kik respectievelyk één cava en één thee citroen nuttigen in de zeppos, waar alle andere meisjes die er rondliepen, verliefd op my werden. buiten slagregende het intussen, zy het slechts gedurende vijftien seconden.
naar den delhaize - zie photo-verslag hierboven.
naar myn pa en ma terug, daar een pizza geconsumeerd.
dan weêr naar huis, naar els crawls, in merksem, om haar reiskoffers terug te brengen. hoewel ze my haar huisnummer had doorgebeld, slaagde ik er toch in om eerst twee keer by de verkeerden aan te bellen.
weêr thuis in de machine-kamer, myn twee trimesteriële columns voor "azerty" uitgeschreven. dat zyn columns onder het motto "advies voor beginnende auteurs". da's aanmatigend, maar toch doe ik dit best wel goed eigenlyk...
goed, ik stop er hier even meê... ik hoor precies een inbreker hier aan de deur, misschien heeft dat nu wel voorrang...
1 opmerking:
Garbagebag?
Een reactie posten