van myn dertiende levensjaar tot vandaag, heb ik iédere dag naar muziek van prince geluisterd. vraag maar aan myn broêrs. wat moet ik nu doen? ik ben radeloos.
iedereen moet dood - maar 58?? een echte snotneus nog!
godverdomme!!!!!
en door de schuld van die schyt-isis heeft 'ie in december zyn europese toernee nog eens afgelast ook...
ik moet even gaan snelwandelen...
ik heb gedaan wat binnen myn vermogen lag. ik heb voor hem gevochten. de gemiddelde asshole weet en snapt niks van prince.
3 opmerkingen:
Maak een hommage, zoals bij Klara. Je hebt meer dan voldoende 'stof'. Op het podium, op televisie of op de radio.
ik kreeg gisteren koude rillingen en (waarschijnlijk daardoor) kippevel toen ik besefte dat het echt zo was. En niet veel later moest ik ook aan alle mensen denken waarvan ik weet dat ze Prince fan zijn, jij kwam als eerste in mijn gedachten - veel sterkte Vitalski.
Prince was mijn eerste en waarschijnlijk grootste idool. De meeste idolen blijken na een tijd niet echt de moeite om blindelings te volgen.
Als snotaap luisterde ik aanvankelijk de muziek van mijn ouders, totdat ik '1999' kreeg van mijn moeder. Die plaat had ze via via uit New York, het was in 1983 (ik was 9). Ik speelde toen ik op een rieten mat (die na een tijd zijn patroon in mijn beentjes doordrukte, en zo drukte zich ook Prince in min vel die dag) met de lego, of mss was het Noppers of Playmobil. In elk geval merkte ik dat dit iets anders was, iets 'speciaal' voor mij. En ik voelde voor het eerst dat verliefd zijn op iemand waar je alles voor zou doen een van de sterkste gevoelens is die er bestaan. Gevoelens die aanzetten tot de krachtigste emoties en muziek binnen het mogelijke en er dan nog 'over' kunnen gaan. Alle muziek/kunst die niet streeft naar zulke kracht klasseerde ik onder 'amusement' sindsdien. Niets mis met jezelf amuseren, maar dat kan ook doelloos zijn. Tegenwoordig worden artiesten zelfs geloofd omdat ze een concept neerzetten. Ne car wash is ook een concept, sinds wanneer is dat een doel/belovenswaardig?
Ik wil nu zelfs niet eens nadenken over hoe ik deze gedachte op andere zaken kan enten, teleurstelling en droefheid zouden alleen maar groter worden.
Laat ik maar blij zijn met wat ik leerde van Prince. <3
dat laatste begrijp ik heel goed jimbar
Een reactie posten