ben een extreem klein beetje grieperig, en moet daarom oppassen, niet somber te worden; zoals onderhuidse vermoeienissen soms kunnen deprimeren zonder dat je d'r erg in hebt.
daarstraks ontstak ik evenwel het gasfornuis; doordat de beoogde vonk laattydig pas haar opwachting maakte, en het gas zodoende reeds een tydje lang aan het ontsnappen was, kwam er plotsklaps een ongemeen hoge steekvlam naar omhoog; al ik een béétje meer krom had gestaan, was één van mijn ogen verbrand. dit terdege beseffende, kon ik myzelf dan toch maar weêr, in plaats van kinderachtig somber, zeer terecht dolgelukkig noemen.
een mens heeft er geen benul van, aan wat voor gruwelyke levensgevaren hy werkelyk permanent bezig is te ontsnappen...
dit gezegd zynde, ga ik toch maar onder de wol...
2 opmerkingen:
Ik haf het ook deze week: twee dagen slapjes en koortsig - gelukkig niets moeten forceren en na een nachtje uitzweten was het weer helemaal voorbij.
Ik sprak te vroeg, helaas: het is toch een verkoudheid geworden...
Een reactie posten