DE SECRETARISVOGEL
eens kwam hij van de regengoot
terecht bij slechte vrienden.
die zeiden hem, val nu eindelijk dood,
ze kunnen ons hier niet vinden.
soms aten zij een paddenstoel,
dat was dan goed bedoeld.
al kregen zij een vreemd gevoel,
het was nergens op gestoeld.
dus jullie beweren dat in dit riet
een witte termiet verschiet?
en jij zegt dat jij in dit hout
een slangenmens gevangen houdt?
die inhoud is van geen belang,
in zwang is hier de bulderdrang.
die gevuldere gang,
al decennialang.
het werd dus donker, ondertussen,
waar hij
zijn snavel schond.
een sombere voortent, zonder mussen,
waar zijn schrijftafel stond.
en nooit eens de zon, in zijn wagon.
alleen zeer soms, tijdens een bliksemschicht,
verkregen wij ineens een overzicht,
van hier tot ijselmonde.
gans dit land werd transparant,
gedurende één seconde.
dus daar zijn wij mee bezig!
dus daar gaan wij naartoe!
dus dit is onze lotsbestemming,
dit is wat wij doen!
en daar komen dus die nare paardendieven vandaan,
die chronische karavaan.
en ginds, bij die rotonde, zie die ijzeren staart,
daar doet het knekelpaard zijn ronde.
o mettertijd wij zo opgewonden,
van die plattegronden.
en dan weer, - ach! ach, smartelijk verslag!
weer duister en donker in het midden van de dag!
onder, onder, sprak de donder,
naar de bliksem, ik verstik dit.
weer neer met een veer, iedere keer.
omlaag, naar omlaag, in die duistere kraag,
duisternis in dit circus.
meer duister dan de meest duistere formulieren
van de fiscus.
mijn hart is verward!
zong de vogel zeer hard.
en kraste zwart als roet.
en dan knarsten weer al zijn kettingen
en startte weer die stoet.
en startte weer die stoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu