uitgaansleven op een soort "het zuid", overal terrassen en cafés, zelf ook een terrasje doend, tussen zwoele figuren maar ook een paar erg oude mensen. een soort rieten rolmatje: als je dat oprolde en je legde je armen erover, dan werkte dat opgerolde tapytje als een soort hoverboard - maar dan om meê te vliegen. dus inderdaad een vliegdroom, je moest tegelyk opdrukkende bewegingen maken, ik dacht nog "dat is zoals in zo'n typische vliegdroom". toch wel fyn. een oude vrouw kwam echter aanhangen en die moest ik zo meê de lucht in krygen, dat was moeilyker maar niet onmogelyk. ** later maar nog min of meer in diezelfde realiteit was er een inval van de nazi's en moesten we ons zo snel mogelyk uit de voeten maken. "als we langs daarzo wegrennen, een veld, is de kans byna té groot dat ze ons in de rug schieten, maar we hebben geen keuze. tenzy die we nazi's durven tegemoet te rennen en hun geweren afnemen?" *** ben na een optreden aan het inpakken, iemand van de tv wil met me vergaderen over een programma maar ik zeg nogal cool, "jaja, dat heb ik al wel vaker gehoord, ik ga toch eerst rustig myn spullen inpakken". daarna zie ik hem niet meer terug; maar wat kan het me eigenlyk ook schelen, dat soort van vergaderingen, daar komt toch niks van in huis, ik ben daar te oud voor geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu