press - oldschool

voor het blad "stroom", van het c.a.w., deed ik ooit wel eens dit onderstaande interview... is jaren geleden maar het boekje viel daarstraks uit myn boekenkast...

Wanneer laat je je leiden door je intuïtie? 

-Aldoor, geloof ik. Ik denk niet dat een mens veel andere dingen heeft om vanuit te gaan. Waarmee ik zeker niet wil zeggen dat mijn intuïtie erg briljant is. Ik heb in mijn leven al krankzinnig veel nefaste beslissingen genomen.

Waaruit put je troost?

-Je kan uiteindelijk maar uit één iets troost putten, namelijk uit jezelf. Van zodra je jezelf gaat meten aan anderen, of van zodra je je gaat uitsloven om tegemoet te komen aan anderen, gaat het fout. Maar zolang je aanvoelt dat je eerlijk gehoorzaamt aan je eigen unieke inzicht, ben je in principe onkwetsbaar. 

Wat is je favoriete geur?

-De geur van een dennenbos.

Noem één ding dat de kwaliteit van je leven zou verbeteren?

-Het is kitscherig van me, maar ik zou doodgraag een overdekt binnenzwembad in huis hebben. Keep dreaming, zeg ik maar tegen mijzelf. 

Wat is je levensmotto?

-“Wetende dat je maar doodgewoon bent, toch aldoor proberen te leven alsof je geniaal zou zijn.”

Met wie zou je het liefst eens op café gaan? 

-Ik zou liever op café gaan met een heel goeie vriend van me, dan met een of andere verheven beroemdheid of ster-artiest. Zelfs aan mijn grootste idolen zou ik niets te vertellen hebben.

Welke luxe kun je niet missen ? 

-Iedere dag kunnen uitslapen zolang ik wil. Het is mijn grootste verworvenheid, erin geslaagd te zijn om die ambitie inderdaad te hebben verwezenlijkt.

Wanneer heeft u nog eens uitbundig gejuicht en waarom ?

-Toen ik, op mijn veertigste pas, mijn rijbewijs haalde, en voor het eerst in de wagen stapte om in mijn eentje mijn broer te gaan bezoeken in Stekene. Toen heb ik, vanachter het stuur, gejuicht als de Dukes of Hazzard.

Welke levende persoon bewonder je en waarom?

-Jo Jespers, Crazy Lucca, Tony Argill; alledrie quasi dakloze mensen met nul euro op zak, die desondanks toch veel gelukkiger zijn dan jij of ik.

Wat is de belangrijkste les die het leven je heeft geleerd?

-Ik ben echtwaar nog altijd bezig met leren. Ik ben nu 46 jaar oud, maar ik ben nog altijd totaal groen achter mijn oren. Ik weet echt nog altijd van niks.

Wat is je slechtste gewoonte?

-Twee blikken Cola Zero per dag, en quasi geen groenten en fruit.

Hoe goed ken je je buren?

-Ik ken ze erg slecht, maar mijn vrouw kent ze tamelijk goed, dus heb ik er toch een juist gevoel bij.

Kijk je vaak achterom?

-Ik begrijp wel de tegenstanders van het achteromkijken, maar zelf pleeg ik de herinnering zelfs te cultiveren. Dat is een vorm van escapisme, en zelfs van creativiteit. De herinnering heeft in de grond niets te maken met het verleden feit. De herinnering is iets van vandaag. Het sjabloon is uit het verleden, maar wat je daar ingiet aan interpretaties, dat is iets van vandaag.

Over welk onderwerp zou je graag meer willen weten?

-In wezen ben ik in àlles geïnteresseerd. Want ofwel is àlles interessant, ofwel niets. Gewoon voor de sport ben ik me de laatste jaren aan het richten geweest op negentiende eeuwse Engelse literatuur, dus daar mogen nog tonnen aan kennis bij...

De liefde, hoe voelt dat?

-Er zijn vele soorten van liefde. De meest zuivere liefde is wellicht de liefde van een ouder voor zijn of haar kind, omdat dié genegenheid de meest onbaatzuchtige is. En die liefde voelt eigenlijk aan als een kosmische pijn. Ze is immers een permanente confrontatie met vergankelijkheid.

Welke stopwoordjes gebruik je te veel? 

-Ik durf te zeggen dat ik zeer eloquent ben, en dat ik mij daarom niet echt aan stopwoordjes bezondig.

Wat weiger je te begrijpen?

-Iets weigeren te begrijpen, dat lijkt mij geen verstandige bezigheid. Maar misschien weiger ik ergens de allerkleinste lettertjes van mijn boekhouder te begrijpen. Omdat het leven daar te kort voor is.

Waarvan spijbel je wel eens? 

-Ik spijbel aldoor. Ik ga niet naar de feestjes van mijn vrienden en niet naar de optredens van mijn collega’s. Met twee kinderen in huis en met daarbovenop mijn onbegrensde plannen als schrijver van columns, verhalen, liedjes, gedichten en theaterstukken, duren mijn dagen gewoon veel te kort.