dreamer

al een half leven lang droom ik van een huis dat op een bepaalde manier behekst is door een heks, met wie ik in stryd ben; het huis is groot en oneindig en daarom fantastisch, en het is wel degelyk genietbaar in de mate waarin ik erin slaag aan die beheksing het hoofd te bieden.

    de beheksing was deze nacht deze; in de loop van de nacht was op het koertje een twee meters hoge stapel wit zand beland. "dat kan toch niet zomààr zyn gebeurd." "je kan dat best gewoon aanvaarden en daar niet van wakkerliggen."

    ik geef een rondleiding door het huis. na diverse kamers komen we op een atelier-ruimte zo groot als een half voetbalveld. het is er lichtjes onderkomen. één: waarom maak ik zo zelden gebruik van deze enorme ruimte. twee: de geruiten vloer en alle rest, zyn maar een schaduw van wat dit zou kunnen zyn, ik moet hier tapyten leggen et cetera.

    helemaal ginderachter is er de deur naar de machine-kamer. die laat ik zien aan één van de bezoekers. ook hier is de heks weêr geweest; er zyn diverse stapels boeken uit de kast gehaald en op de grond gelegd. er is een yzeren buitendeur, die is niet op slot; dus dààrdoor kan die gewoon naar binnen. daar is wel nog een draad gespannen maar daar stap je gemakkelyk door. 

    als deze heksenhuisdroom echt goed op dreef is, zoals vannacht dus het geval was, dan geeft de achterkant van dit huis uit op een westelyk liggend noordzeestrand ("westelyk" wil zeggen: dit is het linker-uiteinde van de gehele zeekust; min of meer nieuwpoort.) dat gebied is ruw, met rotspunten in het zand en met vele watergeulen.

    hier hét wonder: ik sta aan zo'n watergeul - en daar komt er warempel een zeehond naar me toe gezwommen. hy zoekt affectie, laat zich aaien, volgt my in huis terug naar binnen. wanneer ik hem aan myn bezoekers toon, is de hond een soort zeemeermin geworden, maar dan halfvrouw half zeehond. ik moet myn gasten ervan overtuigen dat ze niét een vermomde vrouw is, dat ze wel degelyk een dierenwezen is. vervolgens is het dier gewoon een lieve hond; die zit by me terwyl ik hier in de kamer toef; ik heb dus voortaan een hond. myn broêr jeroen zal hem echter meênemen naar de dierenarts. hy laat my dit immers zien: dat die hond onderkomen is, met loshangend vel.