voor de grap speelden-ik het schlager-liedje "laat de zon in je hart". rocco james conan moest erom lachen - althans aanvankelyk. dan sprak hy: "eigenlyk word ik van dat liedje juist droevig. ik heb daar slechte herinneringen aan." "wat voor herinneringen dan?" "toen ik in het vierde zat, werd dat liedje altyd gespeeld toen we op zeeklassen waren. maar ik vond de zeeklassen helemaal niet plezant." namelyk, lezers, omdat hy nooit lang weg wil - omdat hy doodveel liever by ons is, by zyn mammie en zyn pappie. hoe goed van hem!
maar de herinnering is kennelyk besmettelyk. ik word nu ook zélf droef van dit liedje.
hoe jammer dat ik het niet meer kan herroepen, als een verzoeknummer voor zanger ian, die dinsdag in de club dus inderdaad déze song komt zingen...
hoe myn vrienden rimpels krygen. hoe ik dat meisje kende toen ze twintig was - en hoe ik haar nu per ongeluk vyftig zie zyn. met rimpels, met een nieuwe magerheid. - erger nog: hoe ikzelf al de trekken van een oud mannetje begin te vertonen. myn eigen gezicht, - die scherpe kin opeens...
anderzyds: hoe oud zyn tegenwoordig wel niet al die presidenten. terwyl presidentschap toch een topsport is, zou je denken...
marguerite porete, de religieuze mystica, is nog enkel gekend om haar ene citaat van drie woorden: "zonder enig waarom."
w.h. auden: "even as a young man, he doubted the existence of other humans."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reageer hier en nu