info: vitalski3@gmail.com
vrijdag 20 september 2024
zaterdagbunnies
nina swinnen
angie verhaegen
24 september live on stage in don vitalski's legendarische dinsdagclub
date
premiere vandaag, zaterdag 21 september
P.S.: zondag: don vitalski presentatie "groot podium" zuiderzinnen; vanaf 12:00u
onderschat / overschat
onderschat: de toffe muzikaliteit van de debuutelpee van kiss
overschat: mick jagger
naar waarde geschat: astrologie
alternatieve feiten
1. de anders ook muziek componerende vader van johann strauss, laatstgenoemde de wals-koning geheten, wilde absoluut niet dat zyn zoon in de muziek zou gaan; zodat deze de eerste zeventien jaar van zyn leven alleen maar stiékem muzieklessen kon volgen, overigens waren dat vooral vioollessen.
2. in 2007 werd door de bbc de tekst van het liedje "the lebanon" van the human league, genomineerd als negende slechtste songtekst aller tyden.
3. als slechtste lyric ooit werd in die top tien genoemd de song "life" van des'ree; een liedje met ondermeer deze rym: "i'm as serious as cancer / when i say rythm is a dancer".
4. het gebied van libanon werd door julius caesar "lub na'a" genoemd, willende zeggen "wit land", dit verwyzende naar de besneeuwde bergtoppen van het libanongebergte.
etymologie
tot by ons gekomen uit het engels, "taboo", maar de engelsen hadden het uit polynesië, "tabu", willende zeggen een om religieuze redenen verboden plaats. effectief is het woord in de 18e eeuw naar het westen meêgekomen: met de boten van james cook.
ad nêstor
tegen de procrastinatie.
vul ogenblikkelyk het gat weêr aan dat in myn budgetten wordt geslagen, door morgen de écht noodzakelyke aankoop van een nieuwe fatsoenlyke laptop.
maak dat er geen teksten en beelden en veel gekoesterde andere inhoud uit myn aloude laptop, verloren zouden gaan by het overspringen naar de niéuwe laptop.
verstom de vyand, wanneer die willen beginnen zeuren dat ik alles op "cloud" moet bewaren, en andere misschien wel terechte adviezen, aan dewelke myn nu eenmaal te beperkte digitale bewustzyn zich toch nooit zal kunnen confirmeren.
damn you, nêstor, dat ik vandaag niet naar zee ben gereden...
iedere dag een kwatryn
zoals ik, in deze zetel,
de hele dag onder een deken lig -
zo stoomt altoos onze ketel,
zo stoomt altoos onze ketel,
zo wappert by ons de vaandrig.
state of being, 21 september 2024
na drie uur slaap het bed uit, om negen uur smorgens, om luv te vergezellen op een administratief bezoek aan het "cultuurschap berchem". ik moést niet meê maar dit soort dingen zyn, tezamen met een bezoek aan albert heyn, onze enige manieren van tezamen zyn. het is onze eigenste romantiek.
effectief lag de stad er zonnig en aangenaam by.
eens thuis na een goeie koffi opnief ingeslapen; inmiddels werd het halfacht savonds, maar nog steeds ben ik eigenlyk niet helemààl wakker. ik kryg ook byna niks voor mekaâr, zeer jammer want in deze vrye twee, drie dagen zou ik een vlucht vooruit moeten kunnen nemen...
so be it...
de gehele dag thuis...
het spel met het idee om myn ouders een bezoek te gaan brengen, tot geen vrucht zynde gekomen; zeer jammer... als je nu om twee uur snachts zonder reserveren zomaar een hôtel zou binnen kunnen, dan ging het. maar het is dat vlaamse idee dat zelfs hôtels om elf uur dichtgaan, dàt is de schuldige...
subiet is het, op tv, the masked singer. myn zoon rocco james conan zegt: "als ik depressief zou zyn - dan zou de masked singer my weêr helemaal uit die depressie helpen."
"by my is het net andersom," zo zei ik - maar niet hardop...
okay...
morgen die première in het seeftheater. gisteren de try-out was best okay... het pretentieloze hiervan, het eenvoudig begrypelyke, het volstrekt natuurlyke...
vanzelf kreeg ik weêr zin om eens iets nieuws dergelyks te schryven - maar dan met minder "inleiding", metéén in een verhitte dialoog...
vanzelf kreeg ik weêr zin om eens iets nieuws dergelyks te schryven - maar dan met minder "inleiding", metéén in een verhitte dialoog...
GAST-AUTEUR
VERZUCHTINGEN
door Robert Baeken
door Robert Baeken
58.
Eenmaal van deze beperking bevrijd, ging er geen dag meer voorbij zonder dat hij de bladen minutenlang onder de loep hield. Na een tijdje kreeg hij zelfs de indruk of hij voor niets anders leefde, wat hij als bijzonder beperkend ervaarde. Als vanzelf zocht hij een middel om de sensatie van het kijken uit te breiden. Ergens liep het voorwerp van zijn aanbidding rond. Ergens moest haar stem te horen zijn. Ergens bestond de mogelijkheid haar aan te raken en was zij in een andere houding te zien dan die op de foto's.
Tijdens Hermans laatste bezoek vroeg hij of zich nog iemand voor een baan had aangeboden.
‘Ja, een man. Hij zou al eerder op de firma geweest zijn; volgens Van Dongen, die hem had ontvangen, op de dag van de begrafenis.’
‘En...? Is hij aangeworven?’
‘Zeker niet! Een week later heb ik hem zelf te woord gestaan. Een mafkees. Bovendien had ik de indruk dat iemand hem onder dwang had gestuurd. Ondanks zijn studies leek hij totaal ongeschikt.’
Deze verklaring sloot elke mogelijkheid uit ooit om weer met zijn vroegere geliefde in contact te komen. Het was of hij door zijn woordbreuk, zoals Vanessa de weigering van haar echtgenoot zeker zou hebben opgevat, verdronk in een poel van schaamte. Hij besefte dat hij voor haar niet meer bestond, dat hij dood was.
Na het vertrek van zijn zoon greep hij opnieuw naar de foto's: eerst die uit de bladen, dan die hij tijdens de barbecue zelf genomen had. Maar hoe hij ook zijn best deed zich weer in levende lijve achter de camera op te stellen, de tover leek verbroken. Hij voelde niet de minste opwinding. Voor hem lagen alleen nog vage herinneringen aan onbenutte mogelijkheden. Op zoek naar een aanwijsbare oorzaak, belandde hij bij zijn tekortkomingen: de angst om in andermans ogen zichzelf te zijn, het gebrek aan durf om zijn instincten te volgen, zich te verzetten tegen Hermans bemoeizucht.
Nu het kijken naar de foto's hem niet langer bevredigde, was het maar een kleine stap om zonder wroeging naar de eerste modeshow in het Hilton te gaan. Opdat niemand hem tussen het publiek zou herkennen, ging hij op de hoogste bank in het hoekje zitten. Oorspronkelijk lag het in zijn bedoeling om na de voorstelling met stille trom te vertrekken, maar omdat Vanessa niet te zien was geweest, weerhield niets hem zich naar de bar te begeven. Amper zat hij neer of daar kwam Lotte.
(WORDT VERVOLGD...)
donderdag 19 september 2024
date
surf naar "seeftheater"
try-out nu donderdag, mail wat dàt betreft vitalski3@gmail.com
alternatieve feiten
1. nadat ie op achttienjarige leeftyd een tyd lang wegens landlopery in de gevangenis had gezeten, werd jack london een fervent socialist. hy stelde zich verkiesbaar voor het burgemeesterschap van oakland, californië - doch haalde minder dan 500 stemmen.
2. toen ik myzelf kandidaat stelde by de politieke party "bdw", werd ik door partyleider geert beullens op de vingers getikt omdat ik, vond hy, een "te ernstige campagne" voerde.
3. koning ibn-saoed (1880-1953) van saoudi-arabië had zyn leven lang, tot aan zyn dood op 72e jarige leeftyd, iedere nacht seks met drie verschillende vrouwen. behalve tydens veldslagen.
4. sint-augustinus deed aan seksuele geheelonthouding: omdat hy het niet netjes vond dat het menselyke zaad uit hetzelfde orgaan ontspruit als waar ook urine uit tevoorschyn komt.
5. het eerste vrouwelyke monster ooit dat op het witte doek verscheen, was de bride of frankenstein.
6. het eerste woord dat in "de apenplaneet", de eerste film, werd uitgesproken door een aap, is het woord "smile."
7. de meest verdienende disney ooit, is the lion king, die tot dusver 320 miljoen dollar opleverde.
8. de langste hollywood-kus ooit grypt plaats in de film "you're in the army now". die kus duurt drie minuten en drie seconden...
state of being, 19 september 2024
de dag retrograad...
drie uur snachts... aan het bloggen... op de achtergrond de zoete muziek van marin marais - niet uit de radio, maar achter de deur; twee muzikanten die ik live had ingehuurd om voor me te spelen...
pitouche aan myn twee voeten...
myn broêr is inmiddels zyn atelier gaan opruimen... wél had ik hem daarby willen helpen - doch ik dierf, op de valreep, myn computer niet achter te laten... die waren we, immers, aan het ledigen, en mogelyk zou die daardoor oververhit zyn geraakt...
pitouche aan myn twee voeten...
myn broêr is inmiddels zyn atelier gaan opruimen... wél had ik hem daarby willen helpen - doch ik dierf, op de valreep, myn computer niet achter te laten... die waren we, immers, aan het ledigen, en mogelyk zou die daardoor oververhit zyn geraakt...
twee uur snachts... myn broêr op bezoek, zie photo hierboven...
één uur snachts... diverse affiches fine-tunen... vooral die van dinsdag 24 september, met het ondoodklopbare johanna belly dance showteam, doch ook die van het eerstvolgende salon op zondag; jammer dat de bullyboys die dag niet kunnen - hoe goéd zyn dié!!...
maar ik ben érg bly met dat salon, de voorbye twee edities waren uniek... komt helemaal snor...
maar ik ben érg bly met dat salon, de voorbye twee edities waren uniek... komt helemaal snor...
twaalf uur snachts... spaghetti eten, in de keuken...
elf uur savonds; langs by myn ouders, die ik een sleutel moest gaan brengen, met name de sleutel van het appartement van tim de laere in westende. myn pa en ma gaan daar, effectief, naar op reis - ik het zeer ernstig overwegende, hen daar vrydag een bezoek te zullen gaan brengen, met de hulp van ad nêstor...
van acht tot tien: repeteren aan "pech en geluk". één der acteurs is ziek, dat wel... komt echter goed... photograaf van dienst bleek niemand minder dan de onvolprysbare gilbert meubilair - herinner jullie je déze nog??...
zeven uur savonds; sjouwelen met vrouw en kinderen; "gezinsleven"; communicatie... het wel en weê in hun musical-wereld...
zes uur savonds; lezen in de belachelyke stones-biographie van tony sanchez, met de te slagen bedoeling om diep in slaap te vallen. zeker één ferm halfuur totààl in dromenland, in myn slaapkamer.
van elf uur smorgens tot vyf uur savonds; bureauwerk... gewoon myn mailbox doorploegen, vergt twee uur non-stop arbeid...
tien uur smorgens: wakker worden; om de drukke agenda te tarten, éérst in allerlei dichtbundels liggen te lezen, alvorens daarna pas uit bed te komen...
woensdag 18 september 2024
gast-auteur
VERZUCHTINGEN
door Robert Baeken
57.
Hoewel deze vorm van medeleven de vader in hem deugd deed, voelde hij er zich tevens onbehaaglijk onder. In geen geval wilde hij als een zwak mannetje aangesproken worden.
‘Wil je me alleen laten, alsjeblief!’ zei hij, in een poging zich te herstellen. Doorheen zijn vochtige wimpers zag hij Hermans silhouet zich schoorvoetend naar de deur begeven.
‘Je zou wat afleiding moeten zoeken,’ hoorde hij zijn zoon weer. ‘Denk aan die uitnodiging van tante Emma. Laat het niet aan je hart komen!’
De vader knikte. Na enkele seconden wachten, sloeg de deur dicht. Dat komt ervan als je je laat gaan, besloot hij. Ik kan nooit het midden houden tussen wie ik ben en wie ik lijk in de ogen van anderen. Bovendien wordt menselijkheid altijd als zwakheid geïnterpreteerd.
Het luchtte hem op dat hij weer alleen was. In zijn eentje hoefde hij geen houding aan te nemen en kon hij zich vrij bewegen in het vage grensgebied tussen spijt om het in de wind uitgestrooide verleden en het aarzelend gloren van een nieuw begin. Terwijl zijn zoon wegreed, greep hij tussen de firmadossiers een map met vaktijdschriften. Tussen deze magazines pikte hij twee modebladen uit. Bijna blindelings opende hij het eerste blad bij een fotoserie waarin dameskleding werd voorgesteld. Het merkwaardige hieraan was dat hij sommige mannequins persoonlijk kende. Zoals Vanessa. Zij stond heel bevallig en ontspannen bij de ingang van een Vlaams historisch gebouw, vanwaar ze dromerig over een zonnig plein keek. Voor de lezers van het blad ging het natuurlijk om het ensemble dat zij droeg: een nauw aansluitende rok en rode pull in fijn tricot, - voor heel wat vrouwen ongetwijfeld een begerenswaardig object. Eduard keek naar haar gezicht dat hem weer zo ontzettend boeide dat hij, zoals hij al eerder had gedaan, zijn loep pakte om het hele tafereel op te roepen. Hij stond op het plein, bracht zijn oog als de fotograaf voor de camera met teléobjectief en observeerde een levendige vrouw, glimlachend in het zonnetje.
Zonder Lotte had hij dit blad nooit in handen gekregen. Vanessa hechtte er geen belang aan. Kenschetsend voor haar dat zij, zoals haar collega’s, niet met haar schoonheid te koop liep! Toen hij haar voor die opname een compliment maakte, haalde zij gewoon haar schouders op. Een soortgelijke ervaring had hij met het tweede blad: een cataloog van een postorderbedrijf, waarin Vanessa onder het artikel dameslingerie in bustehouder en slip stond afgebeeld. Dat zij als voorbeeld diende, zei genoeg over haar figuur. Weer had hij onverbloemd zijn bewondering geuit. Dit keer bleef Vanessa echter bij hoog en laag volhouden dat zij niets met de opname te maken had. Bij een volgende gelegenheid schoof hij haar het blad onder de neus. ‘Een dubbelgangster,’ reageerde ze droogjes. ‘Ik ben molliger! Daarbij, aan een mooi lijf is geen verdienste.’ Precies omdat hij oud was en zelf weinig meer te bieden had dan zijn geld, levenservaring en intelligentie, had hij grote waardering voor zulke ingesteldheid. Dat zij ondanks haar beroep, volledig gericht op het uiterlijke voorkomen, toch geen hol vat geworden was, waardeerde hij zeer. Niettemin had hij besloten Vanessa uit zijn leven te bannen. Hij herinnerde zich de belofte bij het graf van zijn vrouw om haar nagedachtenis niet te besmeuren, door hun relatie opnieuw aan te knopen. Het kijken naar haar foto's was evenwel onschuldig en mocht hem, redeneerde hij, niet als een overtreding aangerekend worden.
(WORDT VERVOLGD...)
dinsdag 17 september 2024
alternatieve feiten
autobiografisch, alphabetisch, iedere derde letter van de eerste helft van het alphabet...
C - al langer dan een jaar niet meer kunnen voortwerken aan myn Circus bulderdrang-roman, al was die eigenlyk byna klaar. maar goed, toch is dat goed; dan is de verstandelyke afstand groter, wanneer ik, ooit, die tekst toch wél weêr ter hand neem (ik zou echter éérder een nieuwe one man show aanvatten, alsook een vervolg op de kempenkrak.)
F - inderdaad vandaag Frieten gegeten - die al een dag of vier, in reeds gebakken toestand, in de koelkast lagen, als restanten van frituurwaar. dikwyls lust ik dat dan net zo graâg, doch die van vandaag waren toch echt wel té hard.
I - myn vader had op zyn schryftafel vroeger steeds een gelamineerde reproductie van "de val van Icarus" van breugel...
L - de gedachte aan Lak, aan nagellak meer bepaald, doet my eraan denken dat we tony hondt (zie photo, de figuur rechts) al een lange tyd niet meer gezien hebben (die lakt zyn nagels, iedere nagel in een andere kleur...)
state of being, 17 september 2024
morgen wéér zo'n dinsdagclub-gig... uiterààrd is dat enorm veel, heden... je bent nog niet gaan slapen - of daar is weêr die volgende fuif... je kàn het gewoon niet meer byhouden - maar dit is ook juist de bedoéling; zo'n onoverzienbare, naadloze aaneenryging van clubgigs, dat vormt alles tezamen één enkele stream of consciousness; vooral de wisselwerkingen worden alsmaar diepzinniger, de manier waarop de clubfiguren op elkaâr inspelen... dat kàn je niet verzinnen, je kan alleen maar alsmaar de druk op de ketel opvoeren...
vandaag daarenboven een voorlaatste repetitie met het seeftheater. gaat ook weêr iets zeer lolligs worden...
computer-horror; naar hoogstraten had ik àlledrie myn laptops meê; als de éne het zou begeven, zou ik nog voortkunnen met de andere; welnu, op den duur moest ik soelaas zoeken by de laptop van jenne, ALLEDRIE myn eigen laptops lieten het afweten!
die rotzooi duurt voort tot vandaag en morgen maar ik klaag niet, een tydlang had ik zelfs geen mailbox meer en nu toch wél enigszins; de ene laptop kan wél nog downloaden maar niet meer mailen, de andere kan wél nog op facebook maar niet meer we-transferren; zo zit ik hier nu permanent letterlyk om de vier minuten van laptop te switchen. MAAR - toch kryg ik op deze manier nog alles voor mekaâr...
computer-horror; naar hoogstraten had ik àlledrie myn laptops meê; als de éne het zou begeven, zou ik nog voortkunnen met de andere; welnu, op den duur moest ik soelaas zoeken by de laptop van jenne, ALLEDRIE myn eigen laptops lieten het afweten!
die rotzooi duurt voort tot vandaag en morgen maar ik klaag niet, een tydlang had ik zelfs geen mailbox meer en nu toch wél enigszins; de ene laptop kan wél nog downloaden maar niet meer mailen, de andere kan wél nog op facebook maar niet meer we-transferren; zo zit ik hier nu permanent letterlyk om de vier minuten van laptop te switchen. MAAR - toch kryg ik op deze manier nog alles voor mekaâr...
goed... tot hier... excuseer my als dit maar weêr eens geen erg verheffende nota's waren...
het werd twee uur snachts, inmiddels...
het werd twee uur snachts, inmiddels...
gast-Auteur
door Robert Baeken
56.
EDUARD JUNGHEINRICH
Na de dood van zijn vrouw had Eduard zich wekenlang verwaarloosd. Zonder dat het officieel had plaatsgevonden, maar gewoon doordat hij zich aan de drank begaf, elke dag kalmerende pillen slikte en tot de avond in bed bleef, had hij zich voorgoed uit de zakenwereld teruggetrokken. Af en toe kreeg hij bezoek van zijn zoon, die daarmee zeker meende zijn plicht te doen, waarbij hij het eveneens tot zijn plicht rekende hem tot vervelens toe terecht te wijzen als hij nog in bed lag, of zich niet gewassen en geschoren had. Over de firma werd geen woord meer gerept. En de oude patroon was niet van plan dit onderwerp, dat hen door gemeenschappelijke belangen verbond, maar door hun zeer verschillende kijk op wat een juist beleid heet, de laatste jaren vaak de oorzaak was geweest van onenigheid, ooit nog aan te snijden. Daarom keek hij telkens met ongeduld en afwachtende nieuwsgierigheid uit naar wat zij elkaar, niet uit hoofde van hun functie in het bedrijf, maar van man tot man te zeggen hadden. Eens moest het toch uitgesproken worden dat er meer tussen hen bestond: een soort intieme waarheid van het bloed waarmee niemand anders te maken had. Maar alsof hij zich voor dergelijke vertrouwelijkheid schaamde, wist de zoon, om zijn genegenheid te tonen, niets beters te bedenken dan uiterlijke bezorgdheid om zijn fysieke toestand; zodat hij als vader telkens van die vervelende raadgevingen te horen kreeg. ‘Je rookt te veel Pa! Wanneer trek je nog eens een schoon hemd aan?’ Of: ‘Tante Emma heeft je op de thee gevraagd.’
Algauw legde hij zich erbij neer dat hij van zoonlief niets hoefde te verwachten dat het onuitsprekelijke tussen hen zou verwoorden. Wat dit betreft, was hij trouwens zelf nooit een stichtend voorbeeld geweest. Zijn hele leven had hij zonder één nederige bekentenis van liefde, om die diepe kern van waarheid in zichzelf heen gedraaid.
Op een keer, tijdens een van die pauzes, waarbij hij teleurgesteld wachtte op het spoedige vertrek van zijn zoon, voelde hij opeens de drang om zelf het woord te nemen. Zonder dat hij het tevoren had overwogen, verbrak hij de stilte en zei met iets van vertwijfeling: ‘Geloof me Herman, ondanks mijn onhebbelijkheden is er tussen jouw moeder en mij altijd een hechte band geweest.’ Hij luisterde met verwondering naar de invallende stilte, alsof hij iets anders had verwacht, en vervolgde: ‘Wij hebben elkaar bemind.’ Weer luisterde hij met verwondering. Dan ervaarde hij iets volkomen onverwachts. Plotseling had hij zich niet langer onder controle. Het was of deze bekentenis, die eigenlijk jaren te laat kwam, ergens in een vergeten hoekje van zijn bewustzijn een lang opgekropt verdriet openbrak. Terwijl hij het hoofd boog, druppelden er tranen langs zijn neus. Datzelfde ogenblik voelde hij Hermans hand op zijn schouder.
‘Huil maar eens goed uit, Pa!’
(WORDT VERVOLGD...)
maandag 16 september 2024
alternatieve feiten
1. een heleboel flamingo's tezamen, wordt genoemd een "flamboyance". een grote bende vlinders tezamen, wordt genoemd een "kaleidoscoop". een grote bende hyena's tezamen, wordt genoemd een "kakel".
2. elvis droeg rond zyn nek een crucifix, een david-ster én een hebreeuws levensteken - omdat 'ie, naar eigen zeggen, niet van de hemel verstoten wilde worden "om technische redenen."
3. het principe van water-ysjes werd per ongeluk ontdekt, door ene frank epperson, in 1905. hy liet per ongeluk een water-met-soda-mix een nachtje buiten in de kou staan. hy vond het leuk om van te eten, nam er een patent op, en hoefde voor de rest van zyn leven niet meer te gaan werken.
4. als kevin bacon een discotheek binnen wandelt, loopt hy steeds recht naar de deejay, geeft hem 50 dollar en zegt:"alstublieft, draai niéts uit footloose!" (kevin bacon speelde eêrtyds de hoofdrol in footloose.)
5. hoe grellig een tyranossaurus er ook mag uitzien, mocht hy vandaag leven, hy zou geen groot gevaar voor ons betekenen; hy liep namelyk erg traag, een gewoon rennende volwassen mens zou hy zeker niet hebben kunnen inhalen.
6. in een restaurant waar het schemerig is, eten mensen byna dubbel zoveel als in een restaurant waar veel licht is.
7. het diepste zwembad ter wereld is 45 meter diep, en ligt in italië.
8. joseph stalin had een laboratorium waar hy onderzoek liet uitvoeren op de uitwerpselen van wereldleiders, als basis voor hun psychologische profiel. byvoorbeeld een hoge dosis tryptofan zou duiden op gemakkelyke benaderbaarheid, weinig potassium zou duiden op nervositeit. verscheidene getuigen bevestigen dat stalin een bepaald akkoord met mao weigerde te ondertekenen, op basis van zyn stront.
9. tydens de eerste wereldoorlog werd het woord "fucking" zo dikwyls in de mond genomen, dat je juist indruk maakte als je het niét in de mond nam. "get your fucking rifles," betekende weinig; maar érg afdwingend klonk het wanneer iemand zei:"get your rifles."
10. bezuiden new york ligt er een boerdery genaamd "goats of anarchy" (zie: photo onder.) een succesvolle new yorkse zakenvrouw was haar stress-leven beu en zette hier dit landgoed op: om onderdak te geven aan een vyftigtal geiten: die allemaal gehandicapt zyn (het ene beest heeft maar één achterpoot, het andere heeft geen voorpoten, nog een andere geit is doof, etc.
