tobback en paul goossens
tobback gaf aan: ik ben er inmiddels zeventig...
ik kan niet meer
tegen die paul goossens op, -
en dat werd zyn enige refrein in die praatshow;
je vergat de tobback van vroeger.
zyn rivaal intussen trok van leer
met faustiaanse kennis
van europees niveau, ongeacht tyd of ruimte.
alsof tobback echter zei: ik stop hiermeê,
laat my, van hier af,
in het park, -
alsof hy zei: ik kan dit niet
op een kwartiertje aan u uitleggen,
- vriend...
maar
de ander die achterbleef
in woede, -
zyn jeugd nog in die woede,
- om de inkrimping
van het oorspronkelyke socialisme.
3 opmerkingen:
goed spoor, realistische gedichten, dit eerste is alvast geweldig.
Je zou er haast een inleiding bijschrijven en ze laten voorlezen door Dirk Draulans.Kwestie van het bunniepubliek wat op te warmen!
ik mag die nieuwe 'anoniem' wel, hy amuseert my gratis
Een reactie posten