dinsdag 26 juni 2012

ludwig vermoeid


















EISBLUME

vanmorgen zeer vroeg opgestaan,
nog voor het kabinet.
en op de tast my aan tafel gezet
om te studeren voortaan.

dan toch, voor een sigaret, overnieuw opgestaan.
en niet zonder binnenpret
met één fax naar bed
zelfs teruggegaan, met al myn kleêren nog aan.

wél wil ik hier in dit strakke benoemen
de voortekenen des doods
voor u uitrekenen.

niét voorzie ik hoe straks de ysbloemen
zich desnoods
op onze ruit aftekenen.