zondag 17 juni 2012
ludwig vermoeid
opnieuw komt tot my de slaap -
en toch blyf ik wakker.
enkel is het jullie gelaat dat vlakker
wordt als ik het aangaap.
opnieuw gepasseerd de kaap
ben ik, slaapwandelend langs een akker
van maneschyn - die zoveel zwakker
is nu ik die opraap.
en toch niet slecht...
ik sta nog overeind
voor het gevecht,
slechts omheind
door grenzen verlegd
aan het voeteneind...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
awesome!
awesome!
Een reactie posten