OPLUCHTING
Is het jullie al opgevallen dat eigenlijk iedere vorm van vreugde kan worden gezien als een vorm van opluchting? Dingen die van zichzelf aangenaam zijn, bestaan eigenlijk niet; we zijn alleen maar blij en opgetogen omdat we van iets negatiefs worden verlost. Drinken is fijn: omdat het ons van dorst bevrijdt. Een bad nemen is fijn: vooral als je koud, smerig, moe en vuil bent van het zwerven. Plassen is een enorm plezier: als je lange tijd hebt moeten ophouden.En dat geldt voor al onze pleziertjes. Zelfs het genoegen van een gezellige vrijpartij is feitelijk flink overschat. Niemand zou beginnen vrijen, als hij of zij op voorhand niet zeker zou weten dat het vroeg of laat ook weer zou mogen eindigen. De laatste seconden zijn het lekkerst: omdat we eindelijk van de drang worden verlost.In de grond is dit ook goed nieuws voor onze sterfelijkheid. Als plezier afkomstig is van opluchting, en sterven is een hel, dan zullen we de laatste paar seconden van ons leven, wanneer we gewaarworden dat de doodsstrijd eindelijk àchter ons ligt, een grote, alles omvattende vreugde gewaarworden.Om die reden ben ik in Antwerpen trouwens ook altijd zeer blij wanneer ik, komende van het Zuid, met de fiets op de Rooseveltplaats arriveer. Je hebt dan namelijk het allermeest griezelige fietspad van Vlaanderen doorkruist: een smalle, betonnen weg die exclusief is voorbehouden aan maar twee soorten voertuigen: fietsen en autobussen. Dus het is daar, bezijden de Amerikalei, een fietspad - maar tegelijk een autobusweg. Zowel de buschauffeur als de fietser staan er doodsangsten uit! Heerlijk als je daar weer van wordt verlost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten